“เมื่อเด็กชายที่ชะตาชีวิตขาดสิ้น กลับถูกลิขิตต่อคืนด้วยอำนาจลึกลับศักดิ์สิทธิ์จนเติบใหญ่เป็นชายหนุ่มผู้รักษ์โลก พร้อมกับพรสวรรค์พิเศษ ดวงตาเทพ ที่เห็นวิญญาณคนตายล่องลอยไปทั่วเพื่อจะแก้กรรมให้ดวงวิญญาณเหล่านั้น แต่มันทำให้เขาไม่แน่ใจว่า เขานั้นเฮงที่รอดตายในวัยเด็ก หรือ ซวย ที่ต้องเข้ามาวุ่นวายกับพวกผีๆกันแน่ ?!!"

เริ่มเมื่อเหตุการณ์มหาสงครามเอเชียบูรพาในอดีต ญี่ปุ่นต้องสร้างสะพานข้ามแม่น้ำแควอันเชียวกราด และวางแนวเส้นทางรถไฟทอดยาวหมายส่งกองทัพอันเกรียงไกรบุกตะลุยแนวรบด้านตะวันตกของประเทศไทยโดยมีเป้าหมายที่พม่าและอินเดียจักรวรรดิ์ของสหราชอาณาจักรอังกฤษ
ทหารญี่ปุ่น ได้บังคับเชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตรที่พลาดท่าถูกจับ พร้อมทั้งกรรมกรหลายสัญชาติอีกเป็นจำนวนมาก มาทำการก่อสร้างงานวิศวกรรมโยธาสงครามที่สุดทะเยอทะยานนี้ สะพานข้ามแม่น้ำแคว เส้นทางรถไฟสายมรณะ!!

ความยากลำบากการทารุณจากงานที่หนักหนาและโรคภัย ตลอดจนการขาดแคลน อาหาร ทำให้เชลยศึกหลายพันคนต้องเสียชีวิตลงระหว่างการก่อสร้าง การต่อต้านจากคนไทยเจ้าของแผ่นดินที่ญี่ปุ่นเหยียบแผ่ขยายไปทั่ว เสรีไทยจึงเป็นอีกอุดมการณ์ทางความคิดที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลไทยที่ยอมจำนนต่อญี่ปุ่นแบบนั้น ทองคำจำนวนมากได้หายไปอย่างลึกลับระหว่างการลำเลียงในป่าพงดงกว้างแห่งจังหวัดกาญจนบุรี

นี่คือที่มาของเรื่องราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นใน สมบัติมหาเฮง!!

ผ่านอดีตมาที่ปัจจุบัน เมื่อเจ้าหน้าที่ป่าไม้หนุ่มหน้าใหม่อย่างนายเมธี สวัสดิ์กานต์ซึ่งมีภูมิธรรมเป็นหัวหน้าพิทักษ์ป่า นายเมธี สวัสดิ์กานต์ มีซิกส์เซ้นส์สัมผัสพิเศษที่สามารถเห็นผีได้ ตั้งแต่วัยเด็ก เขาเห็นวิญญาณล่องลอยตลอดชีวิตที่เติบโต พูดไม่ออกบอกไม่ได้ ต้องปล่อยให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไป แต่ก็ควรจะมีใครที่รู้ใจรับรู้เรื่องนี้ไปบ้าง!!?

เพื่อนคนหนึ่งของเขา ที่ชื่อ นายต๋อง กลัวผีขึ้นสมอง "แกไม่ต้องบอกฉันทุกครั้งที่เห็นผีก็ได้" ต๋องเองก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ ตั้งแต่เด็กจนทำงานร่วมกันของนายธีเพื่อนรักกับตัวเอง เป็นความสัมพันธ์แบบอยู่ทนหรือทนอยู่กันแน่ ก็บอกว่ากลัวผีแต่ก็ชอบบอกว่าเห็นผี บางทีเผลอๆก็ว่า ผีอยู่ข้างหลังนายว่ะ!!!

ด้วยความรักระหว่างเพื่อน ต๋องจึงเป็นคนเดียวทีนายธียอมเปิดเผยแทบทุกเรื่อง ผี ที่ตัวเองเจอ จนต๋องต้องยกมือไหว้ร้องขอเพื่อนให้เอ็นดูว่า บางเรื่องแกไม่ต้องเล่าให้ฉันฟังก็ได้ ฉันกลัวแล้ว!!

วันหนึ่งนายธีรูปหล่อไปเห็นวิญญาณทหารญี่ปุ่นสามตนมองจ้องตาถมึง เขามารู้ที่หลังว่าร.ท.ชิเบะ โทรุ และทหารติดตามอีกสองคนต้องการอะไร แต่ตอนนี้ดูโกรธเกรี้ยว อยู่ที่ด้านหลังคุณหมออาสาสาวอย่าง พิมแพร

พิมแพร หรือ ลูกแพร คือลูกสาว เศรษฐีท้องถิ่นอย่างพีรพันธ์ บิดาผู้มีธุรกิจท่องเที่ยวในหลายจังหวัด แต่ด้วยพื้นเพ ของพีรพันธ์กำเนิดที่นี่ ทำให้พีรพันธ์เลือกจะปักหลักครอบครัวที่กาญจนบุรีนี่!!

หลังจากภรรยาของเขาจากไปด้วยอุบัติเหตุ ตั้งแต่ลูกแพร อายุเพียง7ขวบเท่านั้น และนั่นก็เป็นสาเหตุทำให้ พิมแพร อยากเรียนหมอเพื่อ ช่วยชีวิตคนให้ได้มากที่สุด

แวบแรกที่ได้เห็นพิมแพร นายธีก็เห็นบรรดาวิญญาณ อาฆาตทหารญี่ปุ่น ยืนค้ำร่าง พิมแพรอย่างน่ากลัว ด้วยความอยากช่วย เธอให้พ้นจากวิญญาณผีญี่ปุ่นเขาจึงเข้าโอบร่างพิมแพรไว้ทำให้ผีทหารญี่ปุ่นสลายตัวไป กำไม่แบ พิมแพรซัดหมัดเข้าไปที่หน้านายธีด้วยความตกใจ เพราะคิดว่าธีเป็นคนแปลกหน้าบังอาจมาแต๊ะอั๋งเธอด้วยมุกเชยๆล้าสมัย เธอด่าธีว่าโรคจิต ธีไม่ถือโกรธ เขากลับเป็นห่วงมากขึ้นด้วยซ้ำ ภาพที่ผีทหารญี่ปุ่นทำท่าเหมือนกำลังจะฟันซามูไรคมกริบฉับเข้าที่กลาง หลังของพิมแพรยังคงติดตาเขา

ธี ถูกนายเลอศักดิ์ พ่อค้าใหญ่ผู้มีอิทธิพลหมายหัวเขาไว้ถึงตาย เพราะไปขวางการตัดไม้ในป่าเมื่อวันก่อน เขายังจะถูกบรรดาพวกล่าค่าหัวชนกลุ่มน้อยที่หากินตามตะเข็บชายแดนตามล่าซ้ำอีก ความจริงพวกมันคือพวกเดียวกันกับที่ตัดไม้เถื่อนคราวนั้น

หย่านอ่อง หัวหน้าชนกลุ่มลวงโลกที่แสนอำมหิต ผู้มีทั้งความโหดเหี้ยม และยังมีอาคมดำเพื่อทำชั่วอีกด้วย

นางผีเรไร ปรากฏตัวขึ้น เพราะต้นไม้ที่เธอสิงสถิตย์ใหญ่ที่สุดในป่ากำลังจะถูกตัดโค่น และเมื่อรู้ว่าธีสามารถเห็นเธอได้ นับแต่วันนั้น เรไรก็ตู่เอาเองว่าธี เป็นผัวในอดีตชาติที่กลับมาเกิดใหม่ และจึงกลายเป็นว่าเรไรเป็นเงาผีตามตัวธีอยู่ตลอด ทำให้ต๋องหลอนกะตุกไปด้วย!!

พรหมลิขิตบันดาลชักพามาทันเวลาเสมอ เมื่อวันหนึ่ง นายธี และนายต๋อง ได้เข้าช่วยคนถูกกระชากกระเป๋า และหญิงสาวเจ้าของกระเป๋าคนนั้น ก็คือกาน เพื่อนสาวของพิมแพรนั่นเอง สองหนุ่มสามารถนำเอากระเป๋ากลับมาคืนกานได้ พิมแพร วางเฉย เมื่อเห็นนายธีอีกครั้ง จนกานถามว่า"แพรทำไมไม่ช่วยฉันขอบคุณล่ะ คุณธีมาช่วยฉันจับคนร้ายได้ เขาดูเป็นคนดี แถมรูปหล่อด้วยนะ" พิมแพรมองธีและบอกว่า "คนดีที่โรคจิตเปื้อนใจนะสิ!!" กาน งงกับทัศนะของเพื่อน แต่ก็ไม่ใส่ใจนักเพราะธีมาสร้างความประทับใจแรกพบให้กาน จนเธอละเมอตกหลุมรักธีเข้าให้ โดยที่ไม่รู้มาก่อนว่า คนที่มองเธออยู่ด้านหลังนายธีคือนายต๋อง อดีตเพื่อนนักเรียนห้องเดียวกับกาน ก็แอบชอบกานมาตั้งแต่เด็กชั้นประถมแล้วเช่นกัน พรหมลิขิตกำลังเล่นตลกอยู่ใช่ไหม?

เรื่องร้ายเริ่มดำเนินไปเมื่อ นายบอส หนุ่มนักเรียนนอก ลูกชายของเพื่อนพ่อพิมแพรที่ชื่อเลอศักดิ์ เดินทางกลับมาเมืองไทย และมุ่งตามจีบพิมแพร เธอเห็นว่าเป็นลูกชายของเพื่อนคุณพ่อจึงแง้มๆประตูไว้ให้เข้ามาพูดคุย ส่วนธี ก็คิดหาวิธีช่วยพิมแพรตลอดเวลา เพราะเท่าที่เขาติดตามวิญญาณทหารญี่ปุ่นสงคราม เขาสงสัยว่าพวกผีติดตามพิมแพรเป็นเงาตามตัวไปแทบทุกที่ทำไม เขาถามบรรดาผีไม่มีวีซ่า ว่าตามพิมแพรทำไมกันแน่ ปริศนาอาฆาตถูกเผยออกมาจากพวกวิญญาณทหารญี่ปุ่นว่าทำไม?!!

ธีแวะไปหาพิมแพรพร้อมอาการแกล้งป่วยต่างๆนาๆสารพัดที่จะแกล้งได้ จนพิมแพร บอกให้เลิกพฤติกรรมนี้เหอะ การจีบแบบนี้ มันเป็นวิธีที่โคตรโบราณเลย ธีตอบกลับจนพิมแพรหน้าหงายว่า เขาไม่ได้จีบ แต่เขาต้องการช่วยเธอต่างหาก เขาจำเป็นต้องเล่าให้เธอฟัง!!

พิมแพร ยิ่งงงหนักเมื่อรู้ว่า ธี รู้จักชื่อคุณตาทวดของเธอ ที่ ชื่อ พรานทนง ได้อย่างไรและรู้อีกด้วยว่าพิมแพรคือทายาทคนสุดท้ายของคุณตาทวดทนง เพราะเมื่อคุณแม่ของเธอญาติทางสายเลือดของตาทวดพรานทนงเสียชีวิตไปแล้วด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ร.ท.ชิเบะ บอกพิมแพรต้องรับผิดชอบต่อวิญญาณของพวกตนที่ไม่ได้กลับบ้านแดนอาทิตย์อุทัยจากการกระทำของตาทวดพรานทนง พิมแพรต้องหา

สิ่งสุดท้ายที่หายไปของพวกเขาให้เจอ ก่อนที่พิมแพรจะอายุ25ปีไม่งั้น พวกเขาจะเป็นผีเรร่อนไปตลอดกาล และพวกเขาจะพาพิมแพรไปด้วย เพื่อทดแทนรับใช้พวกเขา พิมแพรถึงกับอึ้งกับเรื่องที่โยงใยกันมาจากอดีต มันไม่ยุติธรรมเลยที่วิญญาณทหารญี่ปุ่นจะทำอย่างนั้นกับเธอ "บรรพบุรุษของคุณผูกเงื่อนงำนี้ไว้ คุณก็ต้องเป็นคนแก้"

เธอเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากาน เพื่อนรัก แม้ต้องดั้นด้นเดินทางเข้าไปในป่าใหญ่ ฉันก็จะต้องไป กานถึงแม้ ไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ด้วยความอยากไปเที่ยวสนุกแบบซาฟารี เธอจึงยัดเสื้อผ้าใส่เป้สะพายหลังตามเพื่อนสาวไปด้วยทันที!! นายบอส ดันมาได้ยินว่าสองสาวกำลังจะไปตามหาของโบราณยุคสงครามบางอย่างที่หายไปในป่าลึก บอส ก็ขอติดตามไปในทันที เพราะนอกจากอยากทำคะแนนกับพิมแพรแล้ว มากไปกว่านั้นเลอศักดิ์พ่อของเขากำชับหนักแน่นว่านี่คือโอกาสเป็นมหาเศรษฐีของพวกเรา เพราะของที่จะถูกตามหานั่นมันมีมูลค่าหลายพันล้านบาท ทองคำแท่ง!!
พีรพันธ์ พ่อของพิมแพร ก็มีของเก่าแอนทีคมากมูลค่าที่เสาะแสวงหามาจากหลากหลายที่ และบังเอิญต้องเข้าป่าไปช่วย ดร.สุนีย์ ผู้เชี่ยวชาญโบราญคดีเอเชียใต้จากมหา'ลัยเกียวเขาทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่วัยเรียน ดร.สุนีย์ เดินทางเข้าป่ามาถ่ายทำสารคดีให้กับสถานีโทรทัศน์ช่องสารคดีชื่อดัง ว่าด้วยเรื่องอารยะธรรมโบราณที่แผ่ขยายในอุษาคเนย์ใกล้ๆตะเข็บชายแดนพื้นที่ใกล้เคียงกับที่พิมแพรลูกสาวตัวเองกำลังจะเดินทางเข้าไปนั่นเอง!!

เหมือนฟ้าประทานให้การแก้กรรมทั้งหลายดำเนินต่อไปได้ จึงทำให้บังเอิญแผนที่ภาษาญี่ปุ่นลายมือของร.ท.ชิเบะ โทรุ ปรากฏขึ้น มันถูกเก็บซ่อนไว้ที่หลังภาพถ่ายเก่าของตาทวดพรานทนงที่อยู่ในบ้านเก่าในอำเภอไทรโยค บ้านร้างหลังนี้ถูกปิดทิ้งไม่ได้รับการดูแลหลังเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์กับแม่ของพิมแพร ในคืนฟ้าคะนองลมกรรโชก หลายสิ่งในบ้านหลังนั้นระเนระนาดพร้อมทั้งกรอบรูปที่แขวนอยู่ที่ผนังร้อยวันพันปีก็หล่นลงมาพร้อมกับแผนที่ที่ซ่อนอยู่หลังรูป ธี บอกพิมแพรว่านี่แหล่ะคือลายแทงการเดินทางที่จะปลดปล่อยวิญญาณทหารญี่ปุ่นและช่วยชีวิตคุณได้!!

ก่อนเดินทาง ธีถามหาคนที่จะช่วยนำทางเข้าป่าไปตามเส้นทางที่ยากลำบากในแผนที่ระบุ มีแต่คนปฏิเสธ สุดท้าย พรานรุ้ง อดีต พนักงานรีสอร์ทเรือนแพที่ตกงาน แม้แรกรู้เธอจะปฏิเสธ แต่พอมีบอส เข้ามาสอดเสนอด้วยเงิน จำนวนที่ทำให้ พรานรุ้งตาโต จนยอมรับได้ที่จะนำทางในที่สุด!!

คาราวานซึ่งมี ธี พิมแพร ต๋อง กาน บอส และ พรานรุ้ง เป็นคนนำทางการเดินทางเข้าป่าจึงเริ่มขึ้น นอกจากอุปสรรคของเส้นทางอันยากลำบากในป่าลึก ปัญหาระหว่างผีๆและสัมพันธ์รู้สึกระหว่างกันที่พัฒนาขึ้น ยังมีกลุ่มชนลวงโลกจอมปลอมที่ได้รับสิทธิในการดำรงอยู่ตามเขตชายแดนทั้งไทยและพม่าจากองค์การสหประชาชาติ ชนกลุ่มนี้ลักลอบทำความผิดกฏหมายของทั้งสองประเทศมากมาย หัวหน้ากลุ่ม หย่านอ่อง สมรู้ร่วมคิดกับนายเลอศักดิ์ ผู้มีอิทธพลฝั่งไทย หย่านอ่องได้รับคำสั่งให้กำจัดนายธี นายต๋องให้พ้นทางที่ขวางการลักลอบตัดไม้จากอิทธิพลของเลอศักดิ์ แต่ต้องให้นายธีและคณะเปิดเผยขุมทรัพย์ทองคำญี่ปุ่นว่ามันอยู่ที่ไหนกันแน่ซะก่อน แล้วจึงฆ่าทั้งหมดแล้วกันลูกชายนายบอสออกมาให้พ้น แต่พรานโรจน์ แฟนเก่าผู้สาบสูญของพรานรุ้งมาช่วยไว้ได้!!

เลอศักดิ์ รู้ว่า ณ จุดนั้น คือ บริเวณที่มีคนเคยเล่าลือถึงทองคำของพวกทหารญี่ปุ่น หายไป ไม่เคยมีใครเข้าไปลึกกว่านั้นได้เพราะถ้าไม่หายสาปสูญ หรือไม่ก็ทำให้ความทรงจำไม่อาจกลับคืนมา เขาสงสัยว่าพวกนั้นอาจมีแผนที่สำคัญเปิดเผยทางเข้าลึกลับที่โลกไม่ได้รับรู้มากว่า80ปี ที่นำไปสู่สมบัติทหารญี่ปุ่นได้ เขาจึงมุ่งสะกดรอยตามพร้อมลูกน้องและอาวุธครบมือเดินทางเข้าป่า แผนทั้งหมดถูกวางไว้อย่างรัดกุมมี   บอสลูกชายประสานกับกลุ่มชนของหย่านอ่อง และเมื่อถึงเวลา ทองคำมหาศาลของกองทัพญี่ปุ่นในอดีตจะตกเป็นของเขาทั้งหมด!!

คณะเดินทาง ยังมีอุปสรรคไม่จบสิ้น เมื่อพวกไอ้หย่านอ่องปลอมตัวมาเป็นคนทำแพ นำทางในสายน้ำระหว่างช่องเขา โดยที่ไม่มีใครคาดคิดพวกมันแสดงตัวเพื่อบุกจับทั้งหมด ธี รุ้ง โรจน์พยายามปกป้องทุกคน แต่ด้วยความที่แพ โยกไปมาจน แพรผลัดตกน้ำไป ธี  รีบกระโดดตามไปช่วยภายใต้น้ำทันที!! ธี ดัน ตัวแพรขึ้นแพได้สำเร็จแต่จู่ๆ ร่างของธีก็ถูกดึงวนไปในน้ำ ด้วย บรรดาวิญญาณร้ายที่เต็มไปหมดในแม่น้ำก่อนที่สติ ธี จะสิ้นหูก็ผลันได้ยินเสียงชายแก่เกรี้ยวกราดตะโกนออกมาว่า อย่ายุ่งกับคนของข้า!!

ฉับพลันแสงสว่างวาบขึ้นมาวิญญาณร้ายใต้น้ำ ก็ กรีดร้องมลายหายสิ้นภาพสุดท้ายก่อนที่สติของธีจะขาดไป มือหนึ่งที่เคยคุ้นตอนธีวัยเด็กวันที่เขาประสพอุบัติเหตุมือเดิมนี่แหละที่ดึงเขาให้พ้นน้ำรอดความตายซ้ำมาได้อีกครั้ง

ธี สัญญากับตัวเองไว้ ว่าต้องหาเหตุผลเรื่องนี้ให้ได้แต่เรื่องด่วนกว่าสิ่งใดคือต้องรีบตามหาบรรดา เพื่อนๆที่พวกไอ้หย่านอ่องจับตัวไปให้ได้ก่อนโดยไวที่สุดด้วยความช่วยเหลือของเรไรและการอ้อนวอนขอให้สามทหารญี่ปุ่นพักความแค้นไว้ก่อน  ถ้าไม่มี แพร การค้นหาสมบัติที่พวกคุณต้องการก็ไม่มีวันสำเร็จ!

ด้วยการบังตาของผี ทำให้ ธีสามารถลอบเข้าไปช่วยเพื่อนๆได้สำเร็จ ด้วยความเป็นผีที่บำเพ็ญเพียรมานาน เรไร สามารถสร้างภาพมายาให้เห็นเป็นบรรดาเพื่อนธีที่โดนจับหลอกบรรดาพวกลูกน้องหย่านอ่องจนสำเร็จหย่านอ่องกลับมาถึงค่ายก็รู้ได้โดยทันทีว่าเขาโดนกระตุกหนวดเสือซะแล้วใครกันที่มันมีคาถาโบราณชั้นสูงแบบนี้ได้หรือบรรดาเด็กหนุ่มที่เขาตามล่าไม่ใช่แค่เด็กธรรมดาเสียแล้ว!บรรดาลูกน้องรีบจะออกไปตามหาพวกเด็กนั่นหย่านอ่องห้ามไว้! เขามีความคิดที่ดีกว่านั้น ลูกน้องหันมามอง หย่านอ่องเป็นตาเดียว

ในระหว่างที่คาราวานเดินทาง สร้อยของแพรที่พ่อให้ก็ขาดแพรจับสร้อยคอตัวเองแล้วมองอย่างรู้สึกไม่ดี

การเดินทางของดร.สุนีย์และพีรพันธ์เคลื่อนเข้าใกล้ค่ายพักเถื่อนของหย่างอ่องที่มีสมุนของหย่านอ่องกำลังผลิตยาบ้าอย่างไม่รู้ตัวทั้งๆที่ภูมิธรรมหัวหน้าหน่วยรักษาป่าเตือนแล้วแต่ด้วยความอยากได้ภาพที่ดีที่สุดทำให้ทั้งหมดต้องเผชิญอันตรายโดยไม่รู้ตัว

บนหอคอยสังเกตการณ์ยามเฝ้าค่ายส่งสัญญาณว่ามีกลุ่มรถยนต์มุ่งหน้ามาทางค่าย ให้ทุกคนระวัง อาวุธครบมือกระชับในมือสมุน เมื่อรถใกล้เข้ามาด้วยความไม่รู้ พีรพันธ์และดร.สุนีย์ กำลังจะเข้าไปถามทาง ช่างภาพตากล้องสารคดีก็บันทึกภาพไปด้วย กระสุนปืนจากหลายทิศทางถล่มเข้าสู่คาราวานโฟล์วิลล์ รถหักพวงมาลัยหลบกระสุนกันระเนระนาดแทบไม่ทัน ดร.สุนีย์บอกตากล้องให้ถ่ายเหตุการณ์นี้ไว้ อย่าหยุด อย่ากลัว พีรพันธ์บอก ดร.สุนีย์ สมเป็นนักบันทึกนักทำสารคดีจริง ๆ ชีวิตอาจตายได้ยังไม่วายบันทึก!!

วิทยุในมือของสมุนคนหนึ่งที่ติดตามหย่านอ่องดังขึ้น หยางอ่องโกรธจัดเมื่อทราบเรื่องที่เกิดขึ้นที่ค่าย       เลอศักดิ์วิทยุจากเฮลิคอปเตอร์ สั่งการด้วยความโมโห ไม่ต้องสนใจค่ายผลิตยาบ้า แต่ให้สนใจทองคำล้ำค่าก่อน ฉันกำลังบินไปสมทบ!!

แพรนำแผนที่ที่เป็นลายมือทหารญี่ปุ่นออกมากาง ต๋อง กาน พรานรุ้งประหลาดใจยิ่งอีกครั้งเมื่อเห็นแผนที่ชัดๆ บอสตาโตแทบไม่เชื่อว่าลายมือภาษาญี่ปุ่นบันทึกเส้นทางธรณีสัญฐานป่า อย่างชัดเจนจะมีอยู่จริง ผีร.ท.ชิเบะ โทรุ ยืนยันกับธีว่าเป็นลายมือของตน และเขายืนร้องไห้เฉยเลย ทั้งหมดช่วยกันวิเคราะห์เส้นทาง บอสแอบส่งข่าวให้เลอศักดิ์ผู้พ่อด้วยความตื่นเต้น

ทีมธีเดินทางเข้าใกล้ถ้ำร้างที่ซ่อนสมบัติมหาศาลของทหารญี่ปุ่น บริเวณนั้นคือผาสูงชัน พวกเขาต้องใช้เชือกปีนป่ายขึ้นไปด้วยความทุลักทุเล มีถ้ำมืดมิดลึกลับอยู่บนนั้นจริงตามแผนที่ญี่ปุ่น ค้างคาวนับแสนตัวทะลักออกมาจากปากถ้ำ บอสกำลังจะส่งสัญญาณสุดท้ายบอกพิกัดให้เลอศักดิ์ แต่ยังไม่ทันได้โทร   ก็ต้องชะงัก เมื่อพรานโรจน์ที่ตามยกปืนขึ้นขู่  พรานโรจน์สารภาพว่า เขาเองคือคนที่เลอศักดิ์ส่งมาให้ลอบติดตามคณะคาราวานของพิมแพรเพราะคิดว่าต้องเข้ามาตามหาทองญี่ปุ่นอย่างแน่นอนแต่ที่เขาพึ่งรู้และรับไม่ได้คือเลอศักดิ์สั่งให้เขาฆ่าทุกคนทิ้งหลังจากที่เจอทอง ระหว่างที่ทุกคนคุยกันอยู่จู่ๆโดยที่ไม่มีใครคาดคิด บอสก็ฉกผลัดตกหน้าผาไปค้างอยู่ระหว่างต้นไม้ โรจน์ บอกดีสม ลูกคนเลว ก็คงเลวไม่ต่างกัน แต่ธีไม่คิดอย่างนั้นรีบโรยตัวไปช่วยบอส ทั้งหมดก็ช่วยกันลากธีกับบอสขึ้นมา

ในขณะเดียวกัน ดร.สุนีย์ ยังคงให้ตากล้องบันทึกภาพการต่อสู้ระหว่าง ภูมิธรรม และเจ้าหน้าที่ป่าไม้ตามมาสมทบ และเกิดการปะทะกันกับคนกลุ่มน้อย พวก หย่านอ่อง พีรพันธ์ ตะโกนให้ทุกคนหลบกระสุนปืน

"เป็นที่แน่ใจว่ากลุ่มชาติพันธ์เร่ร่อนตามตะเข็บชายแดนไทยพม่าซึ่งมีหัวหน้ากลุ่มที่ชื่อหย่านอ่องเป็นผู้กระทำผิดละเมิดกฏหมายของทั้งสองประเทศ ภาพนี้จะยืนยันต่อชาวโลกและองค์การสหประชาชาติที่รองรับสิทธิ์ให้กลุ่มชนจอมปลอมนี้ว่า พวกเขาโกหก เบื้องหลังพวกเขาทรยศต่อแผ่นดินอาศัยมีใครเกี่ยวข้อง เราจะติดตามความบังเอิญในการปะทะนี้อย่างใกล้ชิด" พีรพันธ์อ้าปากค้าง "นี่เธอเป็นนักโบราณคดีหรือเป็นนักข่าวสงครามกันแน่" เธอสวนทันควัน ฉันจะเป็นอะไรก็ช่าง แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำเรื่องเลวๆบนแผ่นดินเกิดของฉันเด็ดขาด พีรพันธ์ถึงกับอุทาน แม่เสือสุนีย์แท้ๆ!! แต่แล้วทุกคนก็ต้องหยุดการบันทึกและต่อสู้ เพราะ หย่านอ่องเดินเข้ามาพร้อมยิงปืนกลขึ้นฟ้าเพื่อสั่งให้ทุกคนหยุด ได้ผล บรรดาป่าไม้ และ ทีมงานของ สุนีย์ ต่าง ทรุดลงกับพื้นยกมือเพื่อยอมแพ้ หนึ่งในลูกน้องของหย่านอ่องกระชากกล้องที่ สุนีย์ พยายามยื้อไว้ ไปกระทืบจนแหลก พีรพันธ์กระซิบว่าห่วงชีวิตก่อนนะคุณสุนีย์ฮึดฮัดทำท่าไม่ยอม ในขณะที่บรรดาลูกน้องของหย่านอ่องกำลังเล็งปืนไปที่หัวของทั้งหมด จู่ๆ ก็มีเสียงห้ามดังขึ้น ทุกคนหันไปตามเสียงพบ  เลอศักดิ์พร้อมบรรดาลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามา เลอศักดิ์ยิ้มเหี้ยมพร้อมคำทักทายที่ว่า “หวัดดีเพื่อนรัก” พีรพันธ์ และ สุนีย์มองไปทางเลอศักดิ์ด้วยความงง

ระหว่างที่พักเหนื่อยหลังจากการดึงบอสขึ้นจากหน้าผาบอสยังคงพูดด้วยความหยิ่งยโสว่ามาช่วยเขาทำไมไม่ได้ขอร้องสักหน่อย โรจน์ฮึดฮัด ว่าปากอย่างนี้ น่าจะ ถีบตกผาไปเลยระหว่างที่ทุกคนชุลมุนห้าม โรจน์กับบอสจู่ๆมือถือของแพรก็ดังขึ้นที่เบอร์ปรากฏว่าเป็นพ่อ แพรดีใจกดรับและระล่ำระลักถามแต่เสียงปลายสายกลับไม่ใช่พ่อพร้อมบอกให้เอาแผนที่ทหารญี่ปุ่นมาแลกกับการไว้ชีวิตพ่อและเพื่อนของพ่อเธอโดยเร็วที่สุด  ธี ทำหน้าคล้ายห้ามบอกว่าถ้าเธอให้พวกมันไปชีวิตของเธอต้องตกอยู่ในอันตราย แพร หันไปตอบด้วยแววตามุ่งมั่นว่าเธอจะปล่อยให้ชีวิตของพ่อเธอตกอยู่ในอันตรายไม่ได้เช่นกันทั้งหมดจึงตกลงใจเดินทางย้อนกลับไปที่ค่ายของหย่านอ่องอีกครั้งเพื่อนำแผนที่ไปแลกกับชีวิตของพ่อแพรและเพื่อนๆ

ที่ค่ายของหย่านอ่อง เมื่อบรรดาแพรและเพื่อนๆมาถึงก็โดนคุมตัวโดยที่บอสโดนแยกออกไปเมื่อเลอศักดิ์ได้แผนที่มาก็อดเก็บความตื่นเต้นไม่ไหวบอสขอร้องว่าถ้าได้ทองแล้วไว้ชีวิตบรรดาเพื่อนๆเขาได้ไหมเลอศักดิ์แปลกใจว่าไปด้วยกันไม่เท่าไรก็เป็นเพื่อนกันซะแล้วบอสว่าอย่าถามมากความเลยขอให้พ่อรับปากได้ไหม? เลอศักดิ์ ไม่ได้สนใจลูกชายเลย เพราะมันมีแต่ความโลภ รับแต่เพียงว่าจะดูอีกที....

เลอศักดิ์ กับ หย่านอ่องหลังจากได้แผนที่ฉบับของแพรมาก็เริ่มเดินทางไปหน้าถ้ำอีกครั้งแต่ทำอย่างไรก็ไปไม่ได้ไกลไปกว่าเดิมเหมือนถูกเขาวงกตลวงตา หย่านอ่องจึงลองนั่งญาณคุยกับสัมภเวสีแถวนั้นจนได้ความว่าที่ดินส่วนนี่ถูกพิทักษ์ไว้ด้วยวิญญาณที่มีอำนาจเหนือทุกบรรดาผีในป่านี้ถ้าเขาไม่อนุญาติให้ลุกล้ำเข้าไปใครก็ไม่สามารถเข้าได้ทั้งนั้นหย่านอ่องถามกับผีป่าสัมภเวสีตัวนั้นว่าแล้วจะทำอย่างไรถึงจะเข้าไปได้ ผีป่าตัวนั้นบอกว่าชายหนุ่มหนึ่งในนั้นเป็นผู้ถูกเลือกให้สื่อสารกับพวกเราได้เขาคือคนที่สามารถจะได้สิทธิ์เข้าได้ทุกที่ในป่านี้ถ้าเขาต้องการ

เลอศักดิ์บอกว่าชายหนุ่มที่ชื่อธี บอสเคยบอกว่าเขาทำท่าแปลกๆเหมือนพูดกับสิ่งที่มองไม่เห็นได้ หย่านอ่องบอกเลอศักดิ์ว่าเขาต้องนำมันมาที่นี่เพื่อเป็นเหยื่อล่อให้ประตูถ้ำเปิดทางได้ ธี บอกว่าเขาจะไม่ไปไหนทั้งนั้นถ้าเพื่อนๆทั้งหมดของเขาไม่ไปด้วย เลอศักดิ์จนใจจำต้องแห่ทั้งคณะไปหน้าถ้ำ ณ จุดนั้น ระหว่างที่ ธี นั่งสื่อสารจนปากถ้ำเปิด ธีบอกว่าขอให้เขาได้ทำธุระให้เสร็จก่อนแล้วพวกหย่านอ่องและเลอศักดิ์ จะทำอะไรก็ทำ ธีผายมือ ให้แพร และพา กันเดินข้ามปากถ้ำดั่งทางผ่านมิติกันเข้าไป พร้อมด้วยบรรดาวิญญาณทหารญี่ปุ่นที่นั่นธีได้พบกับความประหลาดใจว่าเขากับแพรพบและรักกันมาหลายภพหลายชาติแล้วและชาติสุดท้ายคือชาติที่ แพร ธี ต๋อง กาน คือเสรีไทยร่วมกันที่มาตั้งค่ายอยู่ในป่าบริเวณเดียวกันกับที่พวกทหารญี่ปุ่นตั้งใจไปซ่อนทองตรงจุดนั้นจู่ๆพรานทนงที่พวกญี่ปุ่นนำทางพามาก็เกิดการต่อสู้เกิดขึ้นบรรดาเสรีไทยคิดว่าญี่ปุ่นกำลังรังแกชาวไทยทั้งสองกลุ่มก็เกิดการต่อสู้และล้มตายกันทั้งหมดจะรอดก็แต่เพียงพรานทนง ที่ฟื้นและหนีรอดออกจากป่าไปได้ ปู่ดำบอกว่าตนเองคือทหารกล้าที่ปาวารณาตนเพื่อปกป้องผืนดินแห่งนี้ที่มีสมบัติของชาติเก็บไว้ไม่ว่าไอ้อีหน้าไหนที่หลงเข้ามา ข้าปู่ดำไม่มีคำว่าละเว้น!!แต่ส่วนที่พวกเจ้าต้องตายเพราะข้า เรื่องที่ทำให้พวกเจ้ามาถึงที่นี่ได้ข้าเป็นคนชักนำเองด้วยเหตุแห่งพรหมลิขิตและบุญกุศลที่ แพร กับ ธีทำร่วมกันมาหลายภพหลายชาติส่วนบรรดาคนโลภด้านนอกเดี๋ยวข้าจะจัดการพวกมันเองส่วนพวกเจ้า ทหารญี่ปุ่นและเรไร อยากไปผุดไปเกิดหรือท่องเที่ยวต่อในดินแดนแห่งนี้ ชิเบะ ส่ายหน้าบอกว่าพอแล้วเกือบร้อยปีที่เขาต้องล่องลอยไปเขาเหนื่อยกับการแก่งแย่งฆ่าฟันกันเพื่อประโยชน์ส่วนตัวของคนที่นี่...เขาอยากไปดินแดนที่สงบ ส่วนเรื่องทวดทนงของแพรถ้าเป็นเพราะปู่ดำเข้าสิงไม่ใช่ทวดทนงทำเขาก็ขออโหสิกรรมกับทุกสิ่งและไม่ผูกจิตคิดอาฆาตกันอีกต่อไป ปู่ดำพยักหน้าเป่ามนต์เพียงวูบเดียวบรรดาทหารญี่ปุ่นก็หายวับไปทั้งหมด ปู่ดำหันไปทางเรไร เรไรทรุดตัวพับเพียบกราบขอปาวารณาตัวรับใช้ปู่ดำที่นี่

ระหว่างที่ ธี พูดกับปู่ดำและเหล่าวิญญาณ แพรไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น แต่ที่แพรเห็น คือ เลอศักดิ์ ที่เดินเข้ามากับบอสและหย่านอ่องยกปืนเล็งมาที่ธีอย่างเหมาะเหม็งแพรจึงเอาตัวเข้าขวาง ปู่ดำร่ายเวทย์กั้นกระสุนของเลอศักดิ์ บอส หย่านอ่อง ที่ระดุมยิงมาที่ ธีและแพร ให้พ้นจากคมกระสุนอย่างปลอดภัย

หย่านอ่อง เลอศักดิ์ บอส วิ่งเข้าไปในคูหาที่เก็บทองของทหารญี่ปุ่น กองอยู่มากมายทุกคนตกตะลึงกับมหาสมบัติทองคำ

บัดดลนั้นถ้ำเกิดถล่ม ธีและแพร พากันหนีออกจากถ้ำ ทั้งสามกำลัง หลงใหล มหาสมบัติ ปู่ดำตะโกนก้อง “ไอ้คนโลภ ข้าจะให้พวกเองเป็นผีเฝ้าสมบัติอยู่ที่นี่ตลอดไป” ปู่ดำร่ายเวทย์ ปิดประตูคูหาที่เก็บทอง ทั้งสามพยายามจะหาทางออก แต่ทางออกถูกปิดหมด

สามชีวิตถูกฝังเป็นผีเฝ้าสมบัติ อยู่ในถ้ำตราบนานเท่านาน.... ธีและแพรได้พบ พีรพันธ์ ดร.สุนีย์       ต๋อง  กาน  ภูมิธรรม และพวก ที่คอยช่วยเหลือ ธีและแพร มาตลอด

ธีและพิมแพรได้พบกับความรักที่แท้จริง ซึ่งมีค่า เหนือสิ่งอื่นใด นั่นคือ “สมบัติมหาเฮง”