เรื่องย่อละครเชิงชายชาญ

ใครๆ ก็รู้ว่า ตระกูลเชื้อเสือ เป็นผู้มีอิทธิพลและครอบครองในเขตอำเภอ “เสือสะท้าน” ชด เชื้อเสือ ผู้บุกเบิกที่นี่มาตั้งแต่ยังเป็นชุมเสือชุมโจร เมื่อ 40 ปีที่แล้ว เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยบารมี จนเสือสะท้าน กลายเป็นอำเภอ ชด มีที่ดิน มากมาย  มีกิจการพืชไร่  สวนผลไม้ต่างๆ จนไปถึงการรวบรวมและรับซื้อผลิตผลทางการเกษตรจากชาวบ้านเพื่อส่งขายต่อไป

ชด มีลูกชายสามคน คือ เชิง ชาย และชาญ  เชิง เป็นลูกชายคนโต เป็นผู้ดูแลกิจการที่ไร่เชื้อเสือ ทั้งหมด  ชายน้องคนรอง เพิ่งเรียนจบปริญญาโททางด้านรัฐศาสตร์  ชดมุ่งหมายให้เป็นปลัด อำเภอที่นี่  ส่วยชาญคือน้องคนเล็ก จบนิติศาสตร์ หมาดๆ เป็นทนายฝึกหัดที่มีอนาคตไกล    แม่ของเชิงและชาย เสียชีวิตไปนานมากแล้ว ชด จึงได้แต่งงานกับถวิล ซึ่ง ชาญก็คือลูกที่เกิดจากถวิล หาได้ใช่พี่น้องท้องเดียวกับเชิงและชายไม่  แต่พี่น้องทั้งสามคนก็รักกันดี

เรื่องมันเริ่มต้นจาก....ครูเรือง ครูจากกรุงเทพที่เพิ่งมาสอนที่โรงเรียนเสือสะท้านได้ไม่ถึงปี เกิดเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างมีเงื่อนงำ  ทั้งนี้เพราะ ครูเริงกำลังจะแต่งงานกับมาลัย  ลูกตาแม้น  สาวสวยที่สุดในอำเภอเสือสะท้าน ซึ่งใครๆก็รู้อยู่ว่ามาลัย เป็นที่หมายปอง ของเชิง   เชื้อเสือ  ผู้มีอิทธิพลที่สุดของที่นี่ ศักดิ์ศรีของพวกเชื้อเสือก็คือฆ่าได้หยามไม่ได้ ดังนั้นเชิง  จึงตกเป็นผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่ง  

ผู้กอง ไชโย เข้ามาทำคดีนี้ กับหมวดสมศักดิ์ซึ่งเป็นผู้ช่วย  จากการสอบสวนพบว่า มีนาฬิกาของเชิงตกอยู่ในรถของเริง  ถึงจะมีหลักฐานขนาดนี้ เชิงก็ปฏิเสธว่าเขาไม่ได้ทำ และไม่มีวันทำด้วย  เชิงถูกจับกุม และได้รับการประกันตัวออกมาสู้คดี  ชด  เชื่อว่าลูกของเขาไม่ได้ฆ่าครูเริง แต่ ถวิลเมียของเขาเชื่อสนิทว่าเชิงต้องเป็นคนทำ   ไม่มีหลักฐานยืนยันที่อยู่ว่าคืนนั้น ไอ้เทิ้ม กับไอ้ทัด สองคนสนิทของเชิงอยู่ที่ไหน  จึงเป็นไปได้ว่า เชิงอาจเป็นผู้บงการให้สองคนนี้ฆาตกรรมครูเริง

ทันทีที่ชายกับชาญรู้ข่าว พี่ชาย  ทั้งสองคนจึงเดินทางมาที่เสือสะท้านทันที การจะมาที่เสือสะท้าน ต้องหยุดเติมน้ำมัน หรือต้องต่อรถโดยสารที่อำเภอคลองใหญ่ จึงจะเดินทางมาถึงที่นี่ได้ ชายกับชาญ หยุดพักเติมน้ำมันและทานอาหาร...ใช่ว่าจะมีแค่ชายกับชาญสองคนที่สนใจคดีนี้  รัตติการ สาวน้อยวัยเพิ่งจบการศึกษาก็เดินทางมาที่นี่ด้วย เธอมาต่อรถโดยสารเพื่อจะไปที่เสือสะท้าน แต่ต้องมาเจอความเถื่อนของไอ้เผือก มาเฟียประจำถิ่น กับลูกน้องลวนลาม ชายกับชาญมาช่วยเอาไว้ ซึ่งทุกคนที่นั่น รวมทั้งไอ้เผือกและลูกน้อง ต่างก็รู้ว่า สองคนที่มาช่วยคือพี่น้องตระกูลเชื้อเสือ  

มันเหมือนถูกเหยียบหน้า....ใครๆก็รู้ว่าที่อำเภอคลองใหญ่แห่งนี้  เถ้าแก่เบ๊  และ เสี่ยบุญแท้สองพ่อลูกคือเจ้าพ่อของที่นี่   ซึ่งจะว่าไปแล้ว เถ้าแก่เบ๊กับนายชด ก็ไม่ได้กินเส้นกันมาหลายสิบปีแล้ว เพราะต่างคนต่างต้องการอิทธิพลเหนือพื้นที่แถบนี้  ชดพอใจแค่อำเภอเสือสะท้าน  แต่เถ้าแก่เบ๊ต้องการครอบครองทั้งหมด...ซึ่งแน่นอนว่า ชด  เชื้อเสือไม่มีวันยอม  และไม่ยอมมาตลอดหลายสิบปี ซึ่ง เถ้าแก่เบ๊ทำอะไรไม่ได้  แต่สองพ่อลูกก็ยังไม่เลิกล้มความตั้งใจเพียงแต่รอเวลาและโอกาสเท่านั้น

ชายกับเชิงพา รัต มาส่งที่บ้านนายอำเภอประกิจ  ถึงได้รู้ว่า  รัต เพื่อนสนิทกับปรางทิพย์  ลูกสาวนายอำเภอประกิตที่เรียนมาด้วยกัน  ทั้งนายอำเภอประกิตและคุณนายเทียนทองภรรยาเอ็นดูรัตเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง และบอกใครที่นี่ว่า รัต เป็นหลานสาว  รัต มาสอนหนังสือที่โรงเรียนเสือสะท้านวิทยา ที่เดียวกับครูเริง  และจุดประสงค์ในการมาที่แท้จริงในครั้งนี้ก็คือมาสืบเรื่องการตายของครูเริง  เพราะครูเริงคือพี่ชายแท้ๆของเธอ

เชิงหัวเสียมากที่ รู้ว่าชาย กับ ชาญ ไปมีเรื่องกับพวกคลองใหญ่เพราะว่ากลัวน้องชายจะเสียที แต่ชายกับเชิงก็ไม่หมู เขามีเลือดนักสู้เต็มร้อย ถึงจะไม่เก่งเหมือนเชิงก็เถอะ..สิ่งที่เชิง อยากรู้ก็คือ ผู้หญิงที่ชายกับชาญช่วยคือใคร...?  ทำไม ชาย น้องชายของเขาถึงกล้าสารภาพว่าเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่แรกพบ

พวกคลองใหญ่ ไม่ยอมถูกลบเหลี่ยม ....ไอ้เผือก นำคนออกประกาศศักดา ที่เสือสะท้าน ด้วยการเผาไร่ของชาวบ้านคนหนึ่ง เป็นการตอบแทนที่ชายกับชาญ ที่หักหน้าพวกเขา  เชิง  ชาย  ชาญ  สามพี่น้องรู้ข่าวจึงมาช่วยและเกิดการต่อสู้กับพวกเผือก และ ไอ้เหี้ยม   ผลก็คือไอ้เหี้ยมกับไอ้เผือกหนีกลับไปอย่างไม่เป็นท่า....แต่สิ่งที่ไอ้เหี้ยมได้ไปคือรูปถ่ายของ รัตติการ

บุญแท้ถึงกับเนื้อเต้นเมื่อได้เห็นรูปถ่ายของ รัต รัตช่างสวยงามเหนือใคร บุญแท้ถึงกับประกาศว่าจะต้องเอาเป็นเมียตบเมียแต่งให้ได้ ทั้งๆที่ตัวเองมีเมียเก็บเป็นนางบำเรออยู่สามสี่คน แต่ที่เด่นที่สุดเห็นจะได้แก่ สุรีย์ อดีตนางงามนพมาศประจำอำเภอคลองใหญ่เมื่อ 3 ปีที่แล้ว บุญแท้ใช้กำลังและอำนาจ ฉุดเธอมา ตอนแรกคิดจะตบแต่งให้เป็นเร่องเป็นราว แต่ถึงทุกวันนี้ สุรีย์ก็ยังเป็นนางบำเรอเหมือนทุกคน เพียงแต่เธอได้รับการเชิดชูบ้างในบางครั้ง  สุรีย์ทำใจเพื่อเงิน และครอบครัวที่ไม่เดือดร้อน...คราวนี้กำลังมีคนเข้ามาเป็นตัวจริงของบุญแท้ เธอคงไม่ยอมแน่

ชดเห็นความรักและความสามมัคคีของลูกทั้งสาม เขาคิดว่าชาตินี้เขาคงนอนตาหลับ   เชิง ชาย  ชาญ สามคน ต่างช่วยกันปกป้องเสือสะท้าน  และช่วยกันสร้างรากฐานที่ดี แต่สำหรับถวิลแล้วหล่อนคิดน้อยใจอยูลึกๆที่ ลูกชายหล่อนดูด้อยกว่าทุกคน...แต่ก็ต้องจำยอม

ไม่มีใครรู้ว่ารัต เป็นน้องสาวแท้ๆของ เริง เธอเริ่มออกหาข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับ การตายของพี่ชายและ คนที่ชื่อ เชิง  เชื้อเสือ  รัตไปคุยกับมาลัย จนสนิทกัน และทั้งคู่ก็สอนหนังสือที่เดียวกันด้วย อีกคนที่รัตไปสนิทก็คือ ผู้กองไชโย เจ้าของคดีเริง  ที่มาสอบปากคำมาลัย  ไชโยสงสัยว่าทำไมรัตถึงสนใจคดีนี้มากนัก  แต่เก็บความสงสัยไว้  เพราะตัวเขาก็ชอบพอในรัตเหมือนกัน

เชิงได้พบกับรัต ระหว่างที่เขารับซื้อพืชไร่จากชาวบ้าน  รัต มองเห็นความกระด้าง และเย็นชาในตัวเขา พอๆกับความโหดเหี้ยมที่เขาเอาด้ามปืนตบชาวบ้านต่างถิ่นคนหนึ่งที่เอาเมล็ดข้าวโพดปลอมปนมาขายให้เขา.....การปกครองของที่นี่เป็นแบบนี้แหละ...ปรางทิพย์บอกกับรัต ตอนที่รัตปะทะคารมกับเชิงเรียบร้อยแล้ว   ที่นี่มันกันดาร ยังเป็นเมืองที่ต้องการคนแบบนี้อยู่เพราะเจ้าหน้าที่บ้านเมืองบางคนไม่ค่อยอยากมายุ่งเรื่องแบบนี้  ..โดยเฉพาะปลัดวิชิต  ลูกน้องของพ่อเธอ ....

เชิงรู้สึกประทับใจเด็กสาวคนนี้อย่างจริงจัง โดยเฉพาะแววตาคู่นั้นของรัต มันทำให้เขาจดจำเธอได้ไม่ลืม  ..อย่างไรเสียเขาคงไม่มีวันที่จะครอบครองเธอ ....ชายต่างหาก ที่เหมาะสม และรักเธอ เขาเป็นพี่ความเสียสละต้องมาก่อน...เชิงเก็บเอาไว้ในใจคนเดียว

สำหรับรัต  เชิง คือผู้ชายที่น่ารังเกียจ โหดเหี้ยม  ไม่มีเหตุผล  ที่สำคัญ เขาเป็นคนฆ่าพี่ชายเธอ...ปรางพยายาม พูดในสิ่งที่ดี ของเชิง  เพราะ ถ้ามองกันจริงๆ เชิงเป็นคนดีช่วยเหลือผู้คนมากมายให้ความเป็นธรรม  ให้อาชีพ  ให้การศึกษา โดยเฉพาะ  ชูศรี เพื่อนครูที่โรงเรียนของรัต เธอได้รับการส่งเสียจาก พวกเชื้อเสือ จนจบปริญญาแล้วกลับมาสอนเด็กที่บ้านเกิด   ชูศรีเป็น ลูกสาวของ นายแสน ข้าเก่าเต้าเลี้ยงของ นายชด  ที่ดูแลไซโลพืชไร่มาจนทุกวันนี้

ชาย ตอนนี้รับผิดชอบดูแลกิจการเกี่ยวกับ ไซโลพืชไร่  เขาได้มีโอกาสต้อนรับ รัตและ โดยมีครูชูศรี ลูกชายนาย ที่ดูแลไร่องุ่นด้วย  พามา  รัตรู้สึกว่าชาย เป็นคนที่นุ่มนวล  ไม่อยาบกระด้างเหมือนเชิง  ดูน่าคบ แต่ในใจลึกๆ เธอรู้สึกว่ามันไม่อบอุ่น...ถึงอย่างไร  ช่วงนี้  ชายก็เป็นเงา ของรัต  สำหรับชูศรีเอง ชายขอให้เขาช่วยดูแลรัต และเป็นแม่สื่อคอยมาส่งข่าว ชูศรีรับปาก เพราะอยากจะใกล้ชิดกับเชิงบ้าง ในบางครั้ง....เพราะหล่อนชอบเชิงอยู่

ชาญตั้งใจกลับมาที่นี่เพื่อเป็นทนายให้ เชิง พี่ชายของเขา ถวิล เตือนลูกชายตัวเองว่า อย่าเอาตัวไปแลกมากนัก  เพราะถ้าว่าความคดีแรกถ้าแพ้มันจะเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ดี  แต่ชาญไม่ฟัง ถึงจะแพ้เขาก็จะสู้เต็มที่เพื่อพี่เชิง...เขาก็เริ่มหาทางสู้คดี โดยไปหาเบาะแสต่างๆกับชาย  ซึ่งชายก็ได้พบกับรัตบ่อยขึ้น แต่รัตก็ไม่ได้ชอบชาย ที่ทำตัวสนิทด้วยก็เพื่อจะได้รับรู้ความเป็นไปในทางแก้ต่างคดี

ชาญตั้งศูนย์ทนาย รับร้องเรียนเรื่องต่างๆเกี่ยวกับข้อกฎหมาย ให้ชาวบ้านในเสือสะท้าน  และอำเภอใกล้เคียง มีชาวบ้าน อำเภอ คลองใหญ่และคลองน้อย มาขอคำปรึกษาเรื่องที่ดินและเงินกู้ ที่ชาวบ้านส่วนใหญ่กูมาจากเสี่ยบุญแท้ด้วยสัญญาที่ไม่เป็นธรรม เขาแก้ต่างให้ชาวบ้านจน เถ้าแก้เบ๊และเสี่ยบุญแท้ไม่พอใจ..ส่งคนมาเจรจา แต่เขาไม่ยอมเลิกทำ  ถวิลจึงต้องออกโรงมาห้าม เพราะไม่อยากให้ชาญตกอยู่ในอันตราย...แต่ชาญรู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีเงื่อนงำ...ทำไมถวิลจึงต้องมาออกหน้า  ..?    ถวิลเป็นห่วงความปลอดภัยของชาญจริงหรือ ...?

เชิงเห็นว่า รัต กับชายสนิทสนมกัน เขาแอบดีใจอยู่ห่างๆ ....จนกระทั่ง บุญแท้  กับลูกน้องมาเหยียบที่เสือสะท้าน และตรงไปพบนายอำเภอประกิตเพื่อหวังจะได้รู้จักกับ รัต โดยมีปลัดวิชิตเป็นผู้ประสานงานให้  นายอำเภอประกิตรู้จัก เสี่ยบุญแท้กับ เถ้าแก่เบ๊ดี แต่ก็ยังรักษามารยาท   เสี่ยบุญแท้ขออนุญาตให้รัตกับปรางพาเดินชมตลาดในเสือสะท้าน นายอำเภอประกิตขัดไม่ได้ จึงต้องยอม แต่ก็ให้ ยง คนสนิทของเขาไปดูแล

เชิง มาพบกับบุญแท้ ที่รัต กำลังพาเดินชมตลาด  เขารู้สึกเสียหน้า  ที่ปล่อยให้หนุ่มต่างถิ่นมาเหยียบจมูก ...ในใจลึกๆ มันเกิดจากความหวง...เขาหวงรัต   ในอีกใจบอกว่าหวงเพื่อชาย หรือ ตัวเองกันแน่...การปะทะคารมและฝีมือกันกลางตลาด  เสี่ยบุญแท้แพ้ราบคาบและกลับไปอย่างอับอาย ถึงอย่างนั้น รัตก็ยังมองเชิงว่าเป็นพวกป่าเถื่อน ใช้กำลังอยู่ดี

ทุกครั้งที่รัต มาเจอชาย  ชายก็จะพ่วงชาญไปด้วย  และรัตก็จะมีปรางทิพย์มาด้วยเสมอ  ปรางทิพย์กับ ชาญมักเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน เพราะปรางทิพย์ดูเป็นผู้ใหญ่ ส่วนชาญกะล่อนประสาทนายความหนุ่ม ความสัมพันธ์ ของชายและรัตดีขึ้นเรื่อยๆ โดยชายไม่รู้เลยว่า มันเป็นแค่การหลอกใช้ แบบกลายๆ  เรื่องนี้ชูศรีสงสัยอยู่....และในที่สุดก็เป็นจริงอย่างที่เธอคิด รัตกำลังหลอกใช้ชายเพื่อล้วงข้อมูลอะไรบางอย่าง...ชูศรีเอาเรื่องนี้ไปบอกกับเชิง

เชิงเริ่มระวังรัตมากขึ้น แล้วปรามชายว่า ให้รักษาระยะห่างจากรัต บ้าง อีกอย่างมีอะไรก็ไม่ควรเอาไปเล่าให้เขาฟังทั้งหมด ชายไม่พ่อใจเกิดมีเรื่องกับเชิง  ชดมาห้าม แล้วต่อว่าว่าเพราะผู้หญิงคนเดียวถึงกับจะฆ่ากันเชียวหรือ..?  ส่วนถวิลพอใจที่ทั้งสองขัดกัน  ผลประโยชน์ก็จะตกอยู่กับชาญ

ถวิลปรึกษากับ ชดว่า ต้องการให้ ชาญไปเรียนต่อต่างประเทศ  แต่ชดต้องการให้เป็นตำรวจ ถวิลบอกว่าไม่อยากให้ลูกเสี่ยง อยากให้เป็นข้าราชการอื่นๆ  ชดไม่ยอม เขาประกาศว่า ถ้าชาญไม่เป็นตำรวจก็อย่าหวังในทรัพย์สมบัติเขาแม้แต่บาทเดียว....เรื่องนี้ถวิลรู้ดีมาตั้งแต่ ได้มาเป็นเมียของชดใหม่ๆแล้ว เธอไม่ได้ถูกยกย่องอย่างจริงจัง  เธอถึงไม่ได้ใช้นามสกุลเชื้อเสือ เหมือนแม่ของ เชิง กับช่าย ..ดังนั้นถ้าชดเกิดเป็นอะไรขึ้นมา เธอก็จะไม่ได้สักบาทเดียว ...สมบัติจะต้องตกอยู่กับ เชิง ลูกรักหัวแก้วหัวแหวนของชดแน่นอน.....พินัยกรรมยกทรัพย์สินทั้งหมดให้เธอกับเชิงคือสิ่งที่เธอต้องการ

ถึงเวลาแล้วที่เถ้าแก่เบ๊ จะต้องกลับมารุกไล่ จัดการ ถลกหนังเสือ  ของพวกเชื้อเสือ ซึ่งไม่มีใครรู้ว่า ทำไมถึงมาเริ่มเอาตอนนี้ เรื่องนี้มีเพียงบุญแท้คนเดียวที่รู้....อย่างแรก เสี่ยบุญแท้ประกาศรับซื้อพืชไร่ในราคาที่สูงมาก  สูงพอๆกับราคาที่ตลาดขาย  เท่ากับว่า เขาไม่ต้องการกำไร และเสี่ยงต่อการขาดทุน  แต่เขาก็ยอม  ชาวบ้านต่างเอาพืชไร่ไปขายให้กับบุญแท้   เรื่องนี้ชดกับเชิงไม่ได้นิ่งนอนใจ ทั้งคู่ไปเจรจากับเถ้าแก่เบ๊ และ เสี่ยบุญแท้ แต่ไม่ได้ผล   ขากลับทั้งคู่ถูกลอบยิง โดย ไอ้เหี้ยม และไอ้เผือก สองมือพระกาฬ แต่เชิง แน่กว่า เขาจึงพาพ่อเขารอดมาได้  การถูกลอบยิงครั้งนี้ทำให้ถวิลเสนอว่า ชดควรจะทำพินัยกรรม  ชดตกลง แล้วให้ชาญเป็นผู้ทำพินัยกรรมขึ้นมา..ไม่มีใครรู้ว่าในพินัยกรรมระบุอะไรบ้าง

หมวดสมศักดิ์ มาดูคดี บอกว่าน่าจะเป็นโจรธรรมดาที่มาดักปล้น...มันเป็นเรื่อง โง่มากที่ใครจะมาปล้นพวกเชื้อเสือ โดยเฉพาะเชิง  ปรางบอกกับรัตแบบนี้  รัต บอกว่าพวกนี้มีศัตรูมาก ใครๆก็อยากฆ่าทั้งนั้น  ยง กลับบอกว่า ถ้ามองให้ดี เชิงไม่ได้มีศัตรูที่ไหนเลย นอกจาก รัต...เล่นเอารัตหน้าชา

ที่แท้หมวดสมศักดิ์ เป็นพวกเดียวกับบุญแท้ เขากับปลัดวิชิต เสนอหน้าพา  เถ้าแก่เบ๊ และเสี่ยบุญแท้ มาสู่ขอรัต นายอำเภอประกิตถึงกับพูดไม่ออก แต่ด้วยไหวพริบของรัต ที่อ้างว่าขอดูใจไปก่อน  ทำให้เสี่ยบุญแท้หน้าแตกกลับไป  เขากับพ่อ แค้นที่เสียหน้า และคิดว่าเขาจะต้องเอารัต มาครอบครองให้ได้...เรื่องนี้ รู้ถึงหูสุรีย์ เธอต้องทำอะไรบางอย่าง....

โรงเรียนเปิดแล้ว....มาลัยไปสอนหนังสือตามปกติ รัต  ชูศรี  พลับพลึง วิทยา  เป็นครูอยู่ที่นี่ วิทยา กับ ผู้กองไชโย มักมารับ รัต กลับบ้านเสมอ ทำให้เชิงไม่ค่อยพอใจ เขาสั่งน้องชายของเขาให้รู้จักปกป้องของที่รักบ้าง  ชายบอกว่า ของแบบนี้มันขึ้นอยู่ที่ว่า รัตจะรักใคร  ต่อให้เขารักรัตสุดหัวใจ แต่ถ้ารัต ไม่รักเขา มันก็ไม่มีประโยชน์ ....เชิงเก็บไปคิด

ชายกับเชิงก็ยังมองหน้ากันไม่ติด  ชูศรีรู้สึกสงสารชายที่ต้องมานั่งทุกข์ใจ เธอเริ่มเห็นใจชายแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร

สำหรับชาญ เขาก็ยังดำเนินการสืบ เรื่องคดีของเชิงต่อไป  รัต ไหว้วานให้ปรางทิพย์ มาตีสนิทกับชาญเพื่อล้วงข้อมูล  แม้ปรางทิพย์จะไม่ค่อยชอบชาญ แต่ก็ขัดเพื่อนไม่ได้  ทั้งคู่ร่วมงานกันไปเริ่มรู้นิสัยใจคอที่แท้จริงของกันและกัน ..แต่เก็บความชอบพอเอาไว้ในใจเพราะต่างคนก็ต่าง หยิ่งในศักดิ์ศรี

เผือก กับ ไอ้เหี้ยม คิดการใหญ่ ด้วยการขนยาบ้า จำนวนมาก เข้ามาขาย  ในแถบสามอำเภอ คือเสือสะท้าน   คลองใหญ่ และ คลองเล็ก  มันได้ผล และทำให้พวกมันมีรายได้ดี ซึ่งคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ก็คือ  เถ้าแก่เบ๊ กับเสี่ยบุญแท้  ซึ่งทั้งคู่ กำลังจะขยายการขนส่งให้สะดวกขึ้น และมากขึ้น  ซึ่งทางที่ง่ายที่สุด ก็คือเส้นทางเสือสะท้าน  แต่มันติดที่ชด กับ เชิง  ...นี่คือเหตุผลสำคัญที่สองพ่อลูกอยากครอบครองเสือสะท้าน

เชิงเห็นว่ายาบ้าระบาดหนักจึงให้ไอ้เทิ้ม กับ ไอ้ทัด ไป สอดแนม  ทั้งคู่จับไอ้ว่องได้ ขณะที่ไอ้ว่องกำลังเอายามาขายให้เด็ก  ไอ้เทิ้มจับไอ้ว่อง ไปให้เชิง สอบสวนแทนที่จะส่องตำรวจ  ด้วยเหตุผลที่ว่า ไอ้ว่องบอกว่าหมวดสมศักดิ์ กับปลัดชัย เป็นพวกของเสี่ยบุญแท้...ไอ้ว่องสารภาพเรื่องยาเสพติดที่ขบวนการนี้ทำอยู่หมดเปลือกเท่าที่รู้มา ...เชิงมีความคิดบางอย่าง...ไอ้ว่องบอกว่า มันกลับไปไม่ได้ จึงขอพึ่งใบบุญเชิงอยู่ที่นี่  เชิงตกลง

ชาญ ได้หลักฐานบางอย่างว่า เชิงไม่ได้เป็นผู้วางแผนฆาตกรรม โดยเฉพาะนาฬิกาของเชิงที่พบในที่เกิดเหตุมันถูกจัดฉากให้นำไปวางภายหลัง...ใครกันแน่ที่ไปถึงศพของเริงก่อน

วันหนึ่งในขณะที่ชายไปรับ รัต เพื่อจะไปซื้อของและทานอาหารกัน พวกของบุญแท้ก็ตัดสินใขเข้ามาฉุด รัตไปต่อหน้าต่อตาชาย ซึ่ง มันยิงชายบาดเจ็บสาหัส เรื่องนี้เชิงไม่ยอม เขาสั่งคนสืบทุกพื้นที่แบบพลิกแผ่นดินหา ...ชดเสียใจเรื่องที่ชายถูกยิงอาการเป็นตายเท่ากัน แต่ถวิลกลับเมินเฉย..

หนึ่งวันผ่านไป ทั้งผู้กองไชโย และ ทางเชิง ก็ค้นหาไม่เจอ  ไอ้ว่องจึงส่งข่าวมาว่า สุรีย์เมียเก็บของบุญแท้รู้ว่า  บุญแท้เอารัตไปเก็บไว้ที่บ้านชายป่า   เชิง กับ ตำรวจบุกไปช่วย   เชิงพารัตหนีการไล่ล่าเข้าไปในป่า ติดชายแดน  ทางตำรวจทำอะไรบุญแท้ไม่ได้เพราะไม่มีหลักฐาน  ในขณะเดียวกัน บุญแท้ ก็สั่งให้ไอ้เผือก กับไอ้เหี้ยมไปไล่ล่า เชิง กับ รัต

เชิงพารัตเข้ามาในป่า ทั้งคู่เริ่มเข้าใจกัน เพราะได้พูดจากันตรงไปตรงมา  รัตบอกว่าเธอคือน้องสาวเริง  เชิงสารภาพว่า เขาไม่ได้ฆ่าเริง ถึงเขาจะรักมาลัย แต่เขาก็ไม่มีวันทำอย่างนั้น จะว่าไปเชิง ไม่ได้รักมาลัยอย่างจริงจังเพียงเพื่อเขาแค่อยากเอาชนะเริงแค่นั้น ....ไอ้เผือก กับ ไอ้เหี้ยมกับลูกน้องยังคงไล่ล่า เชิง กับ รัตอย่างเอาเป็นเอาตาย  โชคดี ที่ ยง กับลูกน้องตามเจอก่อน เชิงกับ รัตจึงกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย เชิงกับรัตซ่อนตัวไว้ที่หนึ่งเพื่ออะไรสักอย่าง...?

ชาญพบหลักฐานชิ้นสำคัญ ที่รู้ว่าใครเป็นผู้บงการฆ่าเชิง....ปรางมาเจอเขาที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง ชาญตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ให้ปรางฟังว่า เชิงไม่ใช่คนที่บงการฆ่า  แต่คนบงการที่แท้จริงก็คือ....? ปรางตกใจมากเมื่อรับรู้

ชายอาการโคม่า  เชิงก็หายสาบสูญ  ถึงเวลาที่ชดต้องตายแล้ว...วันนั้นชดถูกวางยาพิษ และตายที่โรงพยาบาล ...เรื่องนี้ ทั้งเสี่ยบุญแท้และเถ้าแก่เบ๊ พอใจเป็นอย่างยิ่ง  และคนที่พอใจที่สุด เห็นจะได้แก่ถวิล เพราะเมื่อเปิดพินัยกรรมที่ชดทำเอาไว้ก็พบว่า ชดได้ยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้กับชาญและถวิล  เชิงกับชายไม่ได้อะไรเลย   นั่นนำมาซึ่งความแปลกใจของแสน ตามแม้น  นายอำเภอประกิจ และคนใกล้ชิด ตระกูลเชื้อเสืออีกหลายคน 

บัดนี้ถวิลได้เข้ากุมบังเหียรของเชื้อเสือเรียบร้อยแล้ว  ชาญหนีเตลิดหายไปปรางเป็นห่วงเขามาก เมื่อนายยง พาปรางมาพบเชิงกับ รัต ปรางเล่าความจริงให้รัตฟังว่าที่แท้   คนที่วางแผนฆ่าเริงก็คือ...ถวิลนั่นเอง...

เล่าย้อนกลับไป ถวิล ผู้ที่ถูกยกย่องเป็นเมียคนใหม่ของชด  แต่เธอไม่ได้มีบทบาทในตระกูลเชื้อเสือเลยขนาดนามสกุลก็ยังไม่ได้ใช้ เธอพยายามมีทายาท  แต่ชดก็รักเชิงมากกว่า ทุ่มเทให้เชิงมากกว่า เธอจึงเกลียดเชิง และเมื่อสบโอกาส เธอร่วมมือกับ เสี่ยบุญแท้และเถ้าแก่เบ๊ ฆ่าเริงเสีย แล้วโยนความผิดไปให้เชิง  เมื่อเชิงติดคุกหรือถูกประหารชีวิตเสี้ยนหนามก็จะหมดไป

เชิงเป็นห่วงชายจึงรีบมาที่โรงพยาบาล และก็พอดีเจอกับไอ้เหี้ยมที่กำลังจะมาฆ่าชายพอดี  เชิงช่วยน้องชายไว้ได้ ...นายชด  ผู้กองไชโย ออกมาพบเชิง  เชิงแปลกใจมาก ที่ชดยังไม่ตาย  ชดบอกว่าเขาต้องแกล้งทำเป็นตายเพื่อพิสูจน์ธาตุแท้ของถวิล  เขามองคนผิดไป  แต่ถึงอย่างไรก็ไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดถวิล ว่าเป็นคนบงการฆ่าเริง

ในที่สุด สุรีย์ก็มาบอกกับเชิงว่า แหล่งซ่อนยาเสพติดและอาวุธเถื่อนของเสียบุญแท้อยู่ที่ไหน  เชิงร่วมมือกับผู้กองไชโยและตำรวจ เข้าโจมตีและจับกุม  บุญแท้ถูกยิงตาย เถ้าแก่เบ๊ถูกจับกุม  เรื่องจึงถูกเปิดเผยว่า ที่แท้เมื่อสี่สิบกว่าปีก่อน ที่ชด เข้ามาบุกเบิกเสือสะท้านมาตั้งแต่ที่นี่ยังเป็นชุมเสือชุมโจร  เขาปราบโจรพวกนี้ราบคาบด้วยตัวเอง ด้วยวัยแค่ 20 ปีต้นๆ จนทางราชการเข้ามาตั้งเป็นอำเภอ  ในช่วงนั้นเอง ชดได้ฆ่า อาฟง  พี่ชายแท้ๆของ เถ้าแก่เบ๊ ทำให้เขาฝังใจเถ้าแก่เบ๊ใช้เงินทั้งหมดของอาฟง ที่ปล้น รวมทั้งความโหดเหี้ยม มาขยายอิทธิพลเหนืออำเภอคลองใหญ่จนร่ำรวยและมีชื่อเสียงจนทุกวันนี้   เป้าหมายของเขาก็คือ ต้องการเป็นใหญ่เหนือเสือสะท้าน

ชดรู้สึกเศร้าใจที่ถวิล ไปเห็นดีเห็นงามกับพวกเถ้าแก่เบ๊ และปลอมพินัยกรรม ซึ่งชดยังไม่ตายพินัยกรรมก็ไม่มีผล แต่ถวิลก็ลอยนวลไป...ได้ไม่นานนัก...เพราะชาญกลับมา แล้วเอาหลักฐานการบงการฆ่าเริงทั้งหมดให้ตำรวจ โดยมีถวิลแม่แท้ๆของเขาร่วมอยู่ด้วย ชาญตัดสินใจที่จะผดุงความยุติธรรม แม่ของเขาคงติดคุกไม่กี่ปีดีกว่า ใส่ร้าย เชิงแล้วมีตราบาปไปชั่วชีวิต

ชดรู้สึกซาบซึ้งวิธีคิดของชาญ และรับปากกับถวิลก่อนที่เข้าคุกว่า ชาญจะต้องได้สมบัติเท่าเทียมกับพี่น้องทุกคน  ถวิลดีใจ  และรอวันที่จะพ้นโทษ...ชาญกลับมาเรียนเนติบัณฑิตต่อที่กรุงเทพ สิ่งที่เขาไม่เชื่อสายตาก็คือ ...ปรางทิพย์ ก็เข้ามาเรียนต่อเหมือนกัน มันเหมือนกับว่าทั้งคู่เจอกันโดยบังเอิญ  แต่แท้จริงแล้ว ปรางทิพย์ตัดสินใจมาหาชาญต่างหาก  เธอคิดว่าชาญจะเป็นผู้ชายที่ดีที่นำเธอและครอบครัวไปได้อย่างมีความสุข

ชายหายดีแล้ว  เขาเข้าใจความรู้สึกที่รัตมีต่อเชิง และเข้าใจถึงความรักและความห่วงใยที่เชิงมีให้เขา เขาจึงหลีกทางให้ อย่างน้อย เขาก็ยังมีชูศรี ที่แทบจะไม่กล่าวถึงเลยเป็นเพื่อนคู่คิด ที่มีโอกาสจะพัฒนาเป็นคนรัก  กันต่อไป  เชิงกับรัตก็สานความสัมพันธ์กันต่อ และแต่งงานสืบเชื้อสาย  ตระกูลเสือเชื้อต่อไป