เรื่องย่อเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ณ โรงแรมหรูริมทะเลแห่งหนึ่งที่เกาะภูเก็ต เหล่าผู้แทนการค้า นักการธนาคารและนักลงทุนระดับนานาชาติ เดินทางมาร่วมพบปะเจรจาการลงทุนการค้าที่คาดว่ามีมูลค่ามหาศาล “ริกเตอร์” นายทหารรับจ้างผู้ต่อต้านทุนนิยมสุดโต่ง ผ่านสนามสงครามมาทั้งอิรัก อัฟกานิสถาน ลิเบีย ฯลฯ ได้แฝงตัวมากับหน่วยบอดี้การ์ดของเหล่าผู้แทนการค้าพร้อมลูกน้องร่วม 10 คน เมื่อการประชุมเริ่มขึ้น ริกเตอร์กับลูกน้องก็เผยโฉมผู้ก่อการร้าย จับเหล่าผู้แทนการค้าและนักการธนาคารไว้เป็นตัวประกัน โดยเหล่าบอดี้การ์ดถูกสังหารไปแทบหมด ริกเตอร์ยื่นข้อเสนอให้เหล่าผู้แทนการค้า นักธนาคาร และนักลงทุนซื้อชีวิตตัวเองเพื่อไม่ให้ถูกฆ่า ด้วยการโอนเงินจำนวนมหาศาลเข้าบัญชีขององค์กร Black Shark องค์การก่อการร้ายสากล ที่มีเครือข่ายไปทั่วโลก โดยมีหัวหน้าใหญ่คือมิสเตอร์เจสัน ซึ่งไม่เคยมีใครรู้จักโฉมหน้าที่แท้จริงมาก่อน และริกเตอร์ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกร่วมอุดมการณ์องค์กร Black Shark แต่ข่าวการจับทุกคนในโรงแรมรั่วไหลมาถึงกลาโหม เพราะหนึ่งในคนที่ถูกจับอยู่ในโรงแรม มีรัฐมนตรีพาณิชย์ของไทยรวมอยู่ด้วย รมต.แอบส่งความช่วยเหลือทางมือถือออกมา กลาโหมถือว่าเป็นภัยความมั่นคงของชาติ จึงสั่งการให้กองทัพไทยส่งหน่วยปฏิบัติการพิเศษเข้าช่วยเหลือตัวประกันและจัดการจับผู้ก่อการให้ได้ ร้อยเอกภูริช สัตตกมลพันธ์ แห่งหน่วยรบพิเศษ สังกัดกองทัพบก, เรือเอก จิรวัติ สุกปลั่ง สังกัดกองทัพเรือ , ร.ต.อ.คณินทร์ ตำรวจสังกัดหน่วย ปปส. และเรืออากาศเอกกรัณย์ สังกัดหน่วยคอมมานโดอากาศโยธิน 4 นายทหารเพื่อนรักและหัวกะทิของกองทัพไทย ถูกเรียกตัวมารับภารกิจพิเศษร่วมกันในทันที ทั้ง 4 สามารถช่วยตัวประกันรอดตาย สมุนของริกเตอร์เสียชีวิตทั้งหมดในปฏิบัติการช่วยตัวประกัน และตัวริกเตอร์ก็ระเบิดพลีชีพตัวเองเมื่อจนมุม หลังภารกิจลับเสร็จสิ้นลง...ทั้ง 4 ได้รับคำชื่นชมจากทั้งกองทัพมาก ที่ช่วยรักษาชื่อเสียงให้กับประเทศ รักษาความมั่นคงสร้างความมั่นใจให้กับนานาประเทศ หลังรายงานตัว...4 หนุ่มได้หยุดพักร้อนฉลองกันที่ชายหาด รื้อฟื้นความหลังสมัยเรียนเตรียมทหารร่วมกัน อัพเดตชีวิตและความโสดกันอย่างสุดเหวี่ยง และแล้วภูริชก็ถูกเรียกตัวกลับหน่วย เพื่อไปรับภารกิจที่ชายแดน ในฐานะหัวหน้าหน่วย “กระทิง” หน่วยรบพิเศษกล้าตายที่มีลูกน้อง 9 ชีวิต ความเก่งกาจพิเศษของภูริชคือยิงปืนแม่นไม่ต่างจากพลซุ่มยิง-สไนเปอร์ ภูริชจูบรูปแม่ขึ้นเครื่องบินลำเลียงพล เหินฟ้ามุ่งสู่ชายแดนไทย-พม่า ทางภาคเหนือ
ณ ค่ายทหารที่ชายแดนห่างไกลทุรกันดาร หน่วยกระทิงของภูริชร่วมปฏิบัติการผสมกับกองกำลังหลายฝ่ายในการดูแลความสงบในพื้นที่เกิดมีปัญหาหลายอย่างรุมล้อมขึ้นพร้อมๆกันทั้งการตัดไม้ทำลายป่า ลับลอบผลิตและขนยาเสพติดข้ามชายแดน ลักลอบขนแรงงานเถื่อนเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมายของพวกมีอิทธิพล ทำให้ประชาชนในพื้นที่อยู่อย่างหวาดกลัว ภูริชกับเหล่าทหารเลยต้องทั้งทำภารกิจทางด้านทหาร และภารกิจช่วยเหลือบำรุงขวัญชาวบ้านไปด้วย ประกอบกับหน้าหนาวมาเยือน...ทำให้ชาวบ้านรวมทั้งเจ้าหน้าที่ทหารเอง ก็มีอาการป่วยด้วยสารพัดโรค บางคนมีอาการหนัก การเดินทางไปรักษาที่โรงพยาบาลลำบากด้วยเป็นพื้นที่ห่างไกลมาก และแล้วภูริชได้เจอกับ “นภัสชล” อายุรแพทย์และศัลยแพทย์ที่มากับหน่วยแพทย์เคลื่อนที่เพื่อช่วยรักษาชาวบ้านฟรี ภูริชเห็นถึงความทุ่มเทในการช่วยชีวิตชาวบ้านของนภัสชล ซึ่งบางครั้งก็มากเกินไป จนเข้ามาก้าวก่ายหน้าที่ทหารของภูริช ทำให้ทั้ง2มีปากเสียงกัน ผิดกับ “วริสา”หมอร่วมทีมที่ปลาบปลื้มภูริชมาก วริสากับนภัสชลไม่ค่อยกินเส้นกัน ด้วยเหตุที่วริสาแอบอิจฉาริษยาและพยายามเอาชนะนภัสชลที่ได้ชื่อว่าเป็นหมอที่เก่งของรุ่นตลอดเวลา แต่วริสาก็ไม่สามารถเก่งเกินนภัสชลได้ แม้จะเป็นหมอ แต่นภัสชลก็มีความเด็ดเดี่ยว กล้าหาญจนกระทั่งสามารถผูกตัวเองกับเชือกลงไปช่วยชาวบ้านที่ตกหน้าผาสูง จนทำเอาภูริช เหล่าทหารและชาวบ้านทึ่งพากันชื่นชมนภัสชล จนกลายเป็นหมอคนดังขวัญใจชาวบ้าน ความอิจฉาของวริสากลายเป็นความแค้นอยากกำจัดนภัสชลให้พ้นทาง วางแผนให้นภัสชลเกือบเอาชีวิตมาทิ้งที่ชายแดนหลายครั้ง แต่ภูริชก็มาช่วยไว้ได้ทุกครั้ง แต่ไม่มีใครเอะใจว่าเป็นแผนการของวริสา
ภารกิจสุดท้ายในพื้นที่...คือการแกะรอยหาโรงงานผลิตยาบ้าที่คาดว่าอยู่ที่ไหนสักแห่งในป่าลึกติดชายแดน คณินทร์ถูกส่งตัวมาช่วยเพราะมีเบาะแสเครือข่ายของยาเสพติดที่ลักลอบส่งไปจากพื้นที่จนกระทั่งสามารถช่วยหน่วยกระทิงของภูริชแกะรอยจนพบโรงงานผลิตยาบ้าของชนกลุ่มน้อยกลางป่าลึกได้ นำไปสู่ปฏิบัติการทลายโรงงานผลิตยา แต่เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรง ทหารไทยบาดเจ็บไปหลายนาย และ “จ่ามี” หนึ่งในทหารร่วมหน่วยกระทิงถูกจับตัวไป ภูริชต้องบุกเดี่ยวตามไปช่วย หลังเก็บชนกลุ่มน้อยไปหลายคน...ภูริช ต้องออกมาดวลปืนนัดต่อนัดวัดใจกับหัวหน้าแก๊งยาว้าแดงเพื่อช่วยชีวิตลูกน้องเอาไว้ ภูริชเก็บหัวหน้าชนกลุ่มน้อยได้แต่ตัวเองถูกยิงอาการสาหัส กระสุนฝังอยู่อกซ้าย ห่างจากหัวใจไม่ถึง2เซ็นต์ ภูริชถูกหามออกจากป่าอย่างทุลักทุเลมายังหมู่บ้าน ขณะนั้นหน่วยแพทย์เคลื่อนที่เคลื่อนขบวนออกไปจากพื้นที่แล้ว หลังภารกิจช่วยชาวบ้านเสร็จสิ้น คณินทร์ต้องยืมม้าของชาวบ้านห้อไล่ตามรถไปขวางขบวนแพทย์เคลื่อนที่สำเร็จ ขอให้ช่วยรักษาภูริช เพราะขืนรอฮ.ทหารมารับภูริชไปส่งโรงพยาบาลในตัวจังหวัด ภูริชอาจไม่รอด วริสาออกตัวแรงอาสาผ่าตัดให้ภูริชเอง แต่กลับทำพลาด เกือบทำให้ภูริชตายคามือ นภัสชลโผล่เข้ามาแก้สถานการณ์ช่วยผ่าตัดเอากระสุนออกจากอกภูริชได้สำเร็จ โดยระหว่างผ่าตัด คณินทร์ใช้มือถือภูริชถ่ายคลิปการช่วยชีวิตไว้ตลอด เมื่อจัดการส่งภูริชขึ้น ฮ. ไปรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลแล้ว นภัสชลก็จากไปพร้อมหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ ภูริชฟื้นขึ้นในโรงพยาบาลที่กรุงเทพโดยมีแม่ปีย์และภีรชา...น้องสาวดูแล แถมมี “พิมพ์รวีย์” ลูกสาวของ “นายพลอนุชิต” ผู้บังคับการหน่วยของภูริชมาคอยทำหน้าที่เหมือนเป็นพยาบาลคอยเอาใจ คณินทร์มาเยี่ยมพร้อมคืนมือถือและเปิดคลิปที่นภัสชลผ่าตัดช่วยชีวิตภูริชให้ดู ทำให้ภูริชซาบซึ้งใจและพบว่านภัสชลได้ผ่าตัดเอาหัวใจของเขาติดไปด้วย จนกระทั่งภูริชหายดีและกลับไปปฏิบัติภารกิจที่ชายแดนตามปรกติ เกิดเหตุร้ายเกี่ยวกับความมั่นคงขึ้นในพื้นที่ เมื่อภูริชอยู่ในพื้นที่...เขาจึงถูกเรียกตัวไปรับภารกิจนั้นทันที นั่นคือการช่วยเหลือนภัสชลและวริสา สองแพทย์ไทยที่ถูกชนกลุ่มน้อยลักพาตัวไปจากชายแดนไทย
สถานการณ์ที่ชายแดน...ฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน มีการสู้รบกันที่เมืองเผ่ารัฐลาซะ โดยกองกำลังของชนกลุ่มน้อยของ “นายพลอาเช” และ “นายพลลอซู” นายพลลอซูกับ “ลียอ” ลูกชายพยายามจะแย่งรัฐลาซะมาให้ได้ แต่นายพลเอาเชมี “ผู้กองชยิน” ลูกชายคนโตที่และ “เตโช” ลูกชายคนรองที่ เป็นกำลังสำคัญในการต่อสู้รักษาฐานที่มั่นไว้ได้อย่างเหนียวแน่น นายพลลอซูก็เลยวางแผนสั่งซื้อพิมพ์เขียวประกอบระเบิดนำวิถีชนิดร้ายแรง สามารถยิงจากปืน RPG ไปทำลายเป้าหมายได้เป็นกิโลจากนายวาริส...นายหน้าค้าอาวุธคนไทยด้วยการแอบลักลอบนำจากไทยผ่านชายแดนเข้ามา โดยอาศัยเส้นสายวริสาลูกสาวที่เป็นหมออยู่ชายแดน ข่าวรั่วไหลรู้ถึงหูนายพลอาเช เลยมีคำสั่งให้ผู้กองชยินไปลักพาตัวลูกสาวของนายวาริสมา เพื่อใช้เป็นตัวประกันต่อรองกับนายวาริส ขัดขวางไม่ให้ส่งอาวุธถึงมือกองทัพนายพลลอซู ชยินกับซาเยร์...นายทหารหนุ่มคู่ใจ จึงนำกำลังคนปลอมตัวแอบลักลอบข้ามชายแดนไทยเข้ามาลักพาตัวที่บ้านพักหมอ แต่เจอทั้งวริสาและนภัสชลอยู่ด้วยกัน ทำให้ชยินและซาเยร์ไม่แน่ใจว่าใครกันแน่ที่เป็นลูกสาวนายหน้าค้าอาวุธ เลยถามหาลูกสาวนายวาริส ด้วยความรักตัวกลัวตาย วริสาเลยชี้โบ้ยไปที่นภัสชลว่าเป็นลูกสาวนายวาริส นภัสชลเลยเถียงว่าวริสาต่างที่เป็นลูกสาวนายวาริส ทั้ง2เถียงโยนกันไปมา ชยินเลยจำเป็นต้องจับตัวทั้ง 2 สาวไปทั้งคู่
จากเอกสารลับเปิดเผยว่า หนึ่งในแพทย์หญิงเป็นบุตรีของเอกอัคราชทูตไทยประจำนอร์เวย์ ทางกองทัพมีคำสั่งให้ส่งทหารฝีมือดี ออกติดตามช่วยชีวิตหมอทั้ง2กลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้ เป็นครั้งแรกที่ภูริชรับภารกิจด้วยความตื่นเต้น เพราะรูปลูกสาวทูตที่ภูริชได้รับมา คือนภัสชล เรืองโรจนทรัพย์ หมอผ่าตัดที่ขโมยหัวใจเขาไปนั่นเอง และผู้ที่จะมาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเฉพาะกิจ เป็นนักบินพาภูริชไปส่งยังพื้นที่เป้าหมายก็คือเรืออากาศเอกกรัณย์ เพื่อนรักของภูริช กรัณย์ให้ภูริชสัญญาว่าภูริชต้องช่วยพานภัสกลับมาส่งถึงมือเขาอย่างไร้รอยขีดข่วน เพราะนภัสชลมีความสำคัญกับครอบครัวเขามาก ทำให้ภูริชเข้าใจว่านภัสชลคือคนรักของกรัณย์ ภูริชปวดใจจุกเกินบรรยาย หมอคนสวยที่เป็นรักแรกที่เขาเฝ้าฝันถึงดันมาเป็นคนรักของเพื่อนรัก
ภูริชปลอมตัวเป็น “มองเทร์” สายลับของหน่วยเหนือในกองกำลังนายพลอาเชที่ข่าวว่า กำลังจะเดินทางมารับอาวุธจากชยินเพื่อส่งไปยังพื้นที่สู้รบอื่น โดยมีจาโปและกีซา 2 ชาวพื้นเมืองที่ทำงานให้กับทางการไทยนำทางเดินเท้าไปในป่า ไปหา “ร้อยโทฐิติ” อดีตนายตำรวจผู้โชกโชน ที่เปลี่ยนอาชีพมาเป็นสายลับหาข่าวมาขายให้ทุกฝ่ายที่จ่ายหนัก โดยฝังตัวหาข่าวอยู่แถบชายแดน ฐิติมารอรับภูริชพร้อม “เล่าซาง” ลูกน้องคนสนิท ทำหน้าที่นำทางพาภูริช จาโป กีซาไปยังฐานที่มั่นของกองกำลังชยิน ซึ่งตั้งอยู่ในภูมิประเทศซับซ้อน หากไม่ใช่คนในหมู่บ้าน ก็ยากที่จะหาทางไปถึง ภูริชได้เจอกับนภัสชล นภัสชลจำเขาได้ในทันทีว่าเป็นทหารไทย แต่ต้องเล่นละคร ทำเป็นจำไม่ได้ แต่วริสาเกือบปากโป้งให้พวกชยินจับได้หลายครั้งเพราะริษยาที่เห็นภูริชสนใจแต่นภัสชลจนมองข้ามความสำคัญของตัวเอง จนนภัสชลต้องขอร้องให้วริสาช่วยให้ความร่วมมือปิดปากให้สนิท นภัสชลเลยใช้เรื่องนี้มาขู่บังคับนภัสชลให้ยอมรับใช้และยอมตัวเองในทุกๆทางขณะที่ถูกขังเป็นเชลยอยู่ด้วยกัน ภูริชหาโอกาสพูดคุยกับนภัสชล เพื่อตระเตรียมแผนการหนีให้พร้อมเมื่อถึงเวลา จนถึงวันที่ นายวาริสตัดสินใจที่จะนำพิมพ์เขียวอาวุธไปแลกกับวริสา ยกเลิกที่จะขายพิมพ์เขียวให้นายพลลอซู
แต่วันนัดแลกตัวประกัน...นายพลลอซูและลียอพากองกำลังเข้าซุ่มโจมตีหวังแย่งทั้งอาวุธและตัวประกัน ภูริชช่วยนภัสชลหนีไปได้พร้อมกับกระเป๋าใส่พิมพ์เขียวอาวุธ ส่วนวริสาถูกนายวาริสและสมุนพาหนีไปได้อีกทาง ฐานะของมองเทร์จึงถูกเปิดเผย ว่าแท้จริงแล้วเป็นภูริชนายทหารไทยปลอมตัวมา ภูริชจึงถูกตามไล่ล่าทั้งฝ่ายนายพลลอซูและฝ่ายของชยิน โดยที่ฝ่ายของนายพลลอซู...ปรากฏกองกำลังต่างชาติ ท่าทางเป็นนักรบปีศาจกลุ่มใหญ่พร้อมอาวุธครบมือเข้าร่วมไล่ล่าภูริชเพื่อแย่งชิงพิมพ์เขียวมาให้ได้ ภูริชต้องพานภัสชลหนีไปในป่าเพื่อไปให้ถึงเขตชายแดนไทยโดยเร็วที่สุด ซึ่งกองทัพไทยรอรับและเตรียมพร้อมช่วยเหลืออยู่ แต่ด้วยระยะทางที่ไกลมาก ภูริชพานภัสชลหนีรอนแรมไปในป่าหลายวันหลายคืน ทั้งหนทางที่ลำบาก และต้องต่อสู่กับกองกำลังปีศาจที่ตามล่าอย่างโหดเหี้ยมแทบเอาชีวิตไม่รอด ทำให้ทั้งคู่ใกล้ชิด เห็นอกเห็นใจกัน จนกลายเป็นความรัก ภูริชพานภัสชลหนีไปขออาศัยซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านชนกลุ่มน้อยแห่งหนึ่ง ทั้ง 2 มีโอกาสได้ช่วยเหลือชาวบ้านเป็นการตอบแทนที่ช่วยเหลือให้ที่พักพิง ก่อนออกเดินทางไปยังชายแดนไทยที่อยู่ไม่ไกลแล้ว แต่เมื่อภูริชพานภัสชลมาถึงใกล้เขตชายแดนไทยที่กองทัพกำลังมารอรับ กลุ่มนักรบปีศาจและกองกำลังของชยินตามมาทัน เกิดการต่อสู้กันขึ้น ต่างฝ่ายต่างพยายามจะแย่งชิงกระเป๋าใส่พิมพ์เขียวอาวุธจากภูริชให้ได้ ภูริชต้องยิงต่อสู้ และพานภัสชลหนีตายเข้าสู่เขตชายแดนไทย กลุ่มนักรบปีศาจและกองกำลังชยินทั้งยิงปะทะเข้ามาในฝั่งไทย และทั้งส่งกำลังตามไล่ล่าภูริชกับนภัสชลเข้ามาประชิดชายแดนไทยอย่างไม่เกรงกลัว แม้ทางกองทัพจะส่งสัญญาณเตือนแล้วก็ตาม กองกำลังฝ่ายไทยเลยต้องยิงตอบโต้ใส่ ขณะเดียวกันก็ส่งหน่วยกระทิงของภูริชขึ้นฮ.ไปรับภูริชกับนภัสชล แต่ถูกลียอนำกองกำลังตามมาประชิด จ่ามีช่วยภูริชกับนภัสชลขึ้น ฮ.ได้ แต่ตัวเองถูกกองกำลังนักรบปีศาจรุมยิง รุมเชือดอย่างสาหัส บนฮ.นภัสชลพยายามช่วยชีวิตจ่ามี แต่ก็ไร้ผล เมื่อแย่งชิงพิมพ์เขียวกลับมาไม่สำเร็จ กลุ่มนักรบปีศาจก็หันมาฆ่ากองกำลังของชยินอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะพากันหายเข้าป่าไปอย่างไร้ร่องรอย
เมื่อ ฮ.นำทุกคนร่อนลงจอดที่ค่ายทหารแห่งหนึ่ง นภัสวิ่งโผเข้าไปกอดกรัณย์ร้องไห้ ภูริชได้แต่มองและแบกร่างที่ไร้ชีวิตของจ่ามีผู้ใต้บังคับบัญชาขึ้นรถไปด้วยความเข้าใจที่ยังคิดว่านภัสชลเป็นคนรักของกรัณย์ จ่ามีเสียชีวิตท่ามกลางความเสียใจของทุกคน โดยเฉพาะภูริชที่สนิทสนมกับจ่ามีมาก ภูริชเอาแต่แค้นนักรบปีศาจที่ปรากฏตัวขึ้น ว่ามันเป็นพวกไหนที่ส่งมาช่วยนายพลลอซูตามไล่ล่าเขากับ นภัสชลและฆ่าจ่ามีอย่างโหดเหี้ยม กรัณย์บินพานภัสกลับสู้อ้อมอก “ท่านทูตอนันต์” และ “คุณหญิงวลัยพรรณ” ที่แท้นภัสมีศักดิ์เป็นน้องสาวกรัณย์ เพราะคุณหญิงวลัยพรรณเป็นน้องสาวของแม่กรัณย์ งานศพของจ่ามีจัดขึ้นอย่างสมเกียรติ กรัณย์พานภัสชลไปเคารพศพจ่ามี นภัสชลเดินเข้าไปแสดงความเสียใจกับภูริช ขอบคุณเขาที่เสี่ยงตายไปช่วยชีวิตเธอ แต่ภูริชกลับทำไม่สน ไล่นภัสกลับไป ไม่อยากให้เพื่อนเข้าใจผิด นภัสเสียใจเดินออกไป กรัณย์ ต้นกล้า คณินทร์เข้ามาเซ็งกับภูริช ผู้หญิงอุตส่าห์มาหาดันไล่ไปเหมือนหมูเหมือนหมา ภูริชบอกเขาไม่อยากแย่งแฟนเพื่อน ทุกคนงง แฟนใคร ภูริชบอกแฟนกรัณย์ไง 3 เพื่อนซี้สุดเซ็ง ด่าภูริชว่าฉลาดเรื่องรบ แต่โง่เรื่องรัก นภัสชลมีศักดิ์เป็นน้องสาวกรัณย์ไม่ใช่แฟน แต่แม้จะมีโอกาสเจอกันในภารกิจหลายครั้ง แต่ภูริชกับนภัสชลก็ตั้งกำแพงใส่กัน แม้จะรักกันมาก เพราะความตายของจ่ามีและเพื่อนทหาร ทำให้ภูริชไม่กล้าจะผูกพันกับใคร ยิ่ง ณ เวลานี้ ภูริชเอาแต่หมกมุ่นเรื่องสืบหาที่มาของนักรบปีศาจที่ฆ่าจ่ามี จนผู้บังคัญบัญชาและผู้ใต้บังคับบัญชาพากันเป็นห่วง ฝ่ายนภัสชลเองก็มีทิฐิที่ภูริชทำไม่สนใจไล่เธอในวันนั้น เวลาเจอกันทั้งคู่จะปะทะคารม เอาชนะกัน เสแสร้งว่าไม่มีใจให้กัน แต่ยิ่งเสแสร้งทั้งคู่ก็ยิ่งรักกันมาก มีพิมพ์รวีย์ คอยเข้ามาสร้างความร้าวฉาน และนักธุรกิจหนุ่ม นายชนะ...อดีตคนรักของนภัสชล เข้ามาเป็นอุปสรรคอีกคน โดยที่วริสานั่นเองที่เอาเรื่องนภัสชลไปบอกไปเสี้ยมนายชนะ ปัจจุบันชนะเป็นนักธุรกิจหนุ่ม ในอดีตเขาขอเลิกกับนภัสชลเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน วริสาเข้ามาทำตัวเหมือนหวังดี ส่งข่าวบอกพิกัดความเคลื่อนไหวของนภัสชลให้ ชนะซึ่งตอนนี้หัวใจยังว่างหลัง ได้เจอนภัสชลอีกครั้ง ถ่านไฟเก่าจึงคุ ขอโอกาสนภัสชลกลับมาคืนดีอีกครั้ง แต่ตอนนี้ในหัวใจของนภัสชลมีภูริชเสียแล้ว ซึ่งชนะก็ดูออก พยายามที่จะเอาชนะภูริชเพื่อแย่งนภัสชลกลับมาให้ได้ ภูริชกับชนะเลยกลายเป็นคู่แข่งในความรัก
ขณะที่สถานการณ์ที่ชายแดนหลังปฏิบัติการช่วยเหลือตัวประกันของภูริช...เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ กองทัพฝ่ายรัฐบาลถือโอกาสเข้าโจมตีฐานที่มั่นของนายพลอาเช เกิดการอพยพของชนกลุ่มน้อยเมืองเผ่า หนีภัยสงครามทะลักเข้าเขตชายแดนไทย ทั้งชยิน เตโช นายพลอาเช และซาเยร์หายสาบสูญไป ที่แท้ทั้งหมดปลอมตัวปะปนกับผู้อพยพหนีการตามไล่ล่าของกองทัพรัฐบาลข้ามชายแดนเข้ามาในไทย และฐานที่มั่นของนายพลลอซูกับลียอกลับกลายเป็นฐานร้าง นายพลลอซูกับลียอแอบมาตั้งฐานที่มั่นใหม่ในพื้นที่ตีนเขาห่างไกลในเขตชายแดนไทย โดยมีกลุ่มนักรบปีศาจปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้มีจำนวนที่มากเป็นกองทัพ ซึ่งเหล่านักรบทั้งหมด ถูกส่งมาโดยองค์กร Black Shark ซึ่งแอบสนับสนุนกองกำลังนายพลลอซูมาตั้งแต่ต้นนั่นเอง เพราะเป็นฐานกำลังผลิตยาบ้าให้องค์กรได้ค้ายาไปทั่วโลกในการหาเงินเข้าองค์กร และครั้งนี้เมื่อกองทัพไทยโดยเฉพาะผู้กองภูริชเข้ามามีส่วนทำให้กองกำลังของนายพลลอซูแตกทัพ ความแค้นจึงเกิดขึ้น ด้วยแผนก่อการร้ายในไทยและตั้งค่าหัวภูริชเพื่อล้างแค้น เช่นเดียวกับฝ่ายชยินที่อยู่อย่างหลบๆซ่อนๆกบดานอยู่แถบชายแดนไทย นายพลอาเชล้มป่วยลง แต่สิ่งที่เขาใฝ่ฝันไม่เคยเปลี่ยน คือได้กลับไปแบ่งแยกรัฐลาซะปกครองตนเองอีกครั้ง ซึ่งชยินสัญญาว่าจะทำให้ได้ แม้เตโชจะบอกว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้วก็ตาม
เมื่อมีข่าวชนกลุ่มน้อยจากฐานที่มั่นของกองกำลังชยินอพยพหนีภัยสงครามเข้ามาที่ศูนย์พักพิงจำนวนมากที่เขตชายแดนไทย นภัสชลก็อาสากลับไปเป็นหมอที่นั่นอีกครั้ง ขณะที่เริ่มเกิดสถานการณ์ไม่สงบขึ้นที่แถบชายแดน โดยฝีมือของนายพลลอซูและลียอ ที่ใช้แผนก่อการต่างๆนานา เริ่มจากชิงทรัพย์ชาวบ้านธรรมดาๆ ก็หนักข้อขึ้นเริ่มมีปล้นฆ่าชาวไร่...ลอบยิง...ลอบวางระเบิด ...มีการขนยาเสพติดข้ามชายแดนเข้ามาจำนวนมาก โดยมีโทฐิติให้ความร่วมมืออย่างลับๆ จนพื้นที่ห่างไกลที่เคยเงียบสงบกลายเป็นพื้นที่อันตราย ภูริชรู้ข่าวและติดตามจนมั่นใจว่าต้องเป็นพวกเดียวกับนักรบปีศาจที่ฆ่าจ่ามีแน่ เลยปรึกษากับกรัณย์เข้าไปคุยกับทางกองทัพเพื่อขอรับหน้าที่ไปปราบปรามแต่ไม่ได้รับอนุมัติ แต่ต่อมาเมื่อสถานการณ์เลวร้าย กลาโหมสั่งให้กองทัพเร่งจัดการควานหาตัวผู้ก่อการและปราบปรามให้เด็ดขาด ภูริชกับกรัณย์เลยถูกเรียกตัวให้ไปรับภารกิจ ภูริชนำหน่วย “กระทิง” เข้ามาร่วมปฏิบัติการในพื้นที่ร่วมกับหน่วยคอมมานโดของกรัณย์ ภูริชได้เจอนภัสชลอีกครั้ง ทั้งสองได้ร่วมกันช่วยเหลือประชาชน แต่ในคนละหน้าที่ ในความยากลำบากและอันตรายไม่ต่างจากภาวะสงคราม ช่วยทำให้ทั้งคู่เข้าอกเข้าใจกัน ฝ่ายชยินเมื่อรู้ว่าภูริชเข้ามาปฏิบัติภารกิจในพื้นที่ การแก้แค้นจึงเกิดขึ้น ชยินลอบฆ่าภูริชทั้งต่อหน้าและซุ่มฆ่าหลายครั้ง จนปะทะกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ แต่สามารถจับตัวนภัสชลไปช่วยรักษาอาการป่วยของนายพลอาเช แต่นั่นทำให้ชยินกลับทำให้ตัวเองตกเป็นเป้าของฝ่ายลียอ ลียอแอบสะกดรอยตามไปจนเจอที่กบดาน พาคนเข้าถล่ม นภัสชลโทรบอกให้ภูริชกับกรัณย์นำกำลังมาช่วย แต่ช่วยได้แค่ชยินเท่านั้น นายพลอาเช เตโช ซาเยร์ถูกสังหาร
ลียอพาพวกหนีไปชายแดนกลับไปยังฐานที่มั่น ภูริชตามไล่ล่าไปแต่คลาดกับหน่วยและกรัณย์ หลุดตามลียอไปคนเดียว แต่มาเจอกับฐิติเข้าใกล้ฐานที่มั่นของนายพลลอซู เข้าใจว่าเป็นพวกเดียวกัน เลยพลาดท่าถูกทิฐิยิงได้รับบาดเจ็บ และจับตัวไปให้นายพลลอซู ด้วยความแค้น นายพลลอซูกับลียอไม่ฆ่าภูริชในทันที แต่ทรมานภูริชอย่างแสนสาหัส ชยินแอบมาช่วยภูริชและส่งพิกัดให้กรัณย์ จนนำกองกำลัง รถถัง เครื่องบินมาถล่มฐานที่มั่นของนายพลลอซู กองทัพนักรบปีศาจรับมือด้วยอาวุธร้ายแรงมากมาย ด้วยยุทธวิธีการต่อสู้แบบในสนามรบโซมาเลียที่นักรบปีศาจเคยไปปฏิบัติการมา ทำให้ทางกองทัพไทยต้องส่งกำลังเข้าต่อสู้ ดุเดือดทั้งภาคพื้นดินและทางอากาศ กว่าจะจัดการกับนักรบปีศาจที่สู้จนตัวตายได้ นักรบปีศาจคนไหนถูกจับตัวได้ก็จะฆ่าตัวตายทันทีตามที่ฝึกฝนมา นายพลลอซูไม่ยอมมอบตัวหรือวางอาวุธ สู้จนตัวตายคาฐานที่มั่นที่ระเบิด ชยินสู้กับลียอ สังหารลียอสำเร็จ แต่ตัวเองก็ไม่รอด หมดโอกาสที่จะได้กลับกอบกู้แผ่นดินลาซะ ภูริชแม้บาดเจ็บก็ร่วมรบจนยึดฐานที่มั่นได้สำเร็จ บาดเจ็บหนักที่ศีรษะ อาจเป็นเจ้าชายนิทรา นภัสรีบเดินทางไปเยี่ยมภูริชที่โรงพยาบาล เห็นภูริชในสภาพนอนไม่รับรู้อะไร นภัสจับมือภูริชร้องไห้ ขอให้เขาฟื้นลืมตาขึ้นมา เธอจะยกโทษให้เขาทุกอย่าง แล้วภูริชก็ลืมตาฟื้นขึ้นมา เปิดรอยแผลเป็นถูกยิงที่อกซ้าย ทวงกระสุนนัดนั้นที่นภัสเก็บไว้คืน นภัสกอดภูริชร้องไห้อย่างดีใจ กว่าความรักจะลงเอย เธอเกือบเสียเขาไป
ในฐานะทหารด้วยกัน...ภูริชทำหน้าที่ยืนตะเบะส่งร่างชยิน เตโช ซาเยร์และนายพลอาเชทั้ง 4 คนขึ้นเครื่องกลับบ้านจากประเทศไทยอย่างสมเกียรติ ณ เมืองหลวงของรัฐลาซะ ชยิน เตโช ซาเยร์และนายพลอาเชได้กลับบ้านอีกครั้ง แต่ด้วยร่างที่ไร้ชีวิต สงครามและการเข่นฆ่าไม่เคยได้มาซึ่งความสุขและสมหวัง มันมีแต่ความสูญเสียและพลัดพรากจากคนที่รัก
หลังจากที่หายดี...ภูริชได้ให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับฐิติที่ได้ยินมาจากในฐานที่มั่นของนายพลลอซู ตอนที่ถูกจับไปทรมานกับคณินทร์ ว่าฐิติอาจอยู่ร่วมในขบวนการค้ายาระดับชาติ
รับชมตัวอย่าง
