ชายวัย 52 ปี เครียด! ขาพิการ ทำงานช่วยเหลือลูกเมียไม่ได้ ตัดสินใจผูกคอลาโลก

วันที่ 30 ธ.ค. 2567 เวลา 12:14 น.

ชายวัย 52 ปี เครียด! ตกต้นไม้ขาหักจนพิการ ทำงานช่วยเหลือลูกเมียไม่ได้ เพื่อน-ครอบครัวคอยปลอบตลอดมา แต่สุดท้ายตัดสินใจผูกคอดับในวัด 30 ธ.ค. 67 เมื่อเวลา 08.30 น. ร.ต.อ.หญิง ศิริกุล ปานเพ็ชร พนักงานสอบสวน สภ.ศรีประจันต์  ได้รับแจ้งมีคนผูกคอเสียชีวิตภายในวัดคลองชะอม หมู่ 4 ต.ปลายนา อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี จึงประสานแพทย์เวรโรงพยาบาลศรีประจันต์ และมูลนิธิเสมอกันกู้ภัยสุพรรณบุรี เดินทางไปตรวจสอบ ที่เกิดเหตุพบร่างชาย ใช้เชือกสีแดงผูกคอตัวเองติดกับง่ามต้นประดู่เสียชีวิตลักษณะนั่งเหยียดขา เสียชีวิตอยู่กลางลานวัด ทราบชื่อต่อมาคือ นายช่อ อายุ  52 ปี สภาพศพมีรอยถูกเชือกรัดคอจนเป็นร่อง ไม่พบบาดแผลถูกทำร้ายและไม่พบร่องร้อยการต่อสู้แต่อย่างใดคาดเสียชีวิตมาแล้วประมาณ 4-8 ชั่วโมง ด้านนายจุล อายุ 62 ปีเพื่อนบ้านซึ่งเป็นจิตอาสา พิธีกร งานพิธีต่าง ๆ เผยว่ารู้จักกับผู้เสียชีวิตมานาน เมื่อก่อนคนเสียชีวิตเป็นคนดีเป็นคนจิตสาธารณะ ชอบช่วยเหลืองานวัด งานบุญตามบ้านต่าง ๆ ที่มีงาน แต่เป็นคนชอบดื่มสุรา และเมื่อประมาณ 6 เดือนผู้เสียชีวิตได้ประสบอุบัติเหตุตกต้นไม้ขาหักจนพิการทำงานไม่ได้ ทำให้เกิดความเครียดตนและชาวบ้านที่รู้จักกันก็คอยพูดปลอบให้กำลังใจให้สู้ ไม่นานก็หาย แต่ผู้เสียชีวิตก็ยังมีอาการเครียดและมาก่อเหตุขึ้นไม่คิดว่าเขาจะคิดสั้นแบบนี้ ทางด้านพ่อแม่ผู้เสียชีวิต หลังทราบว่าลูกชายผู้คอเสียชีวิตได้เดินทางมาดูเมื่อเห็นร่างลูกชายก็ร้องไห้ด้วยความเสียใจ ซึ่งผู้เป็นพ่อเล่าว่าลูกชายเป็นคนขยันทำมาหากิน แต่เมื่อประมาณ 6 เดือนลูกชายได้เกิดอุบัติเหตุตกต้นไม้ขาหักจนพิการและทำงานไม่ได้ หลังเกิดเหตุลูกชายมักจะบ่นให้ฟังตลอดว่าเครียดที่ทำงานไม่ได้อยากตาย ตนก็ได้แต่ปลอบใจลูกไม่ให้คิดสั้น ซึ่งลูกชายมักจะพูดอยู่บ่อยว่าอยากตาย จนตนคิดว่าเขาพูดเล่นไม่คิดว่าจะก่อเหตุจริง รู้สึกเสียใจแน่นอกพูดไม่ออก อยากบอกดวงวิญญาณของลูกให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีไปอยู่บนสวรรค์ ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อกับแม่ ขณะที่ นางจินตนา อายุ 59 ปี ภรรยาคนตายกล่าวทั้งน้ำตาว่า อยู่กินกับผู้เสียชีวิตมาได้ประมาณ 4-5 ปี ไม่มีลูกด้วยกัน ผู้เสียชีวิตเป็นคนขยันทำมาหากิน แต่เมื่อประมาณ 6 เดือน ผู้เสียชีวิตได้เกิดอุบัติเหตุตกต้นไม้ขาหักทำให้พิการ หลังเกิดเหตุตนก็พาสามีไปรักษาทำกายภาพเดือนละ 2 ครั้งไม่เคยขาด เราดูแลกันมาไม่เคยทะเลาะ ไม่เคยมีปากเสียงกัน หลังเกิดเหตุตนก็คอยให้กำลังใจสามีให้สู้ ๆ เราจะสู้ไปด้วยกันเดี๋ยวก็หาย ไม่ต้องเป็นห่วงตนทำงานได้ แต่สามีก็ยังเครียดบ่นว่าพิการทำงานไม่ได้ ปล่อยให้ตนทำงานคนเดียว สุดท้ายก็มาผูกคอเสียชีวิต  สาเหตุที่สามีผูกคอเชื่อว่ามาจากความเครียดและน้อยใจที่พิการทำงานไม่ได้ ไม่สามารถช่วยดูแลลูกเมียได้ ไม่อยากอยู่เป็นภาระของครอบครัวให้เดือดร้อนลำบาก ขอให้ดวงวิญญาณของสามีไปสู่ภพภูมิที่ดี ขอให้ไปสบายไปเป็นเทวดาไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น