ภาพเก่าเล่าเรื่อง : เยี่ยมสะพานควาย เสน่ห์ยุค 80 พลิกสู่ย่านไฉไล
วันที่ 21 ก.ค. 2567 เวลา 16:47 น.
เจาะประเด็นข่าว 7HD - ย้อนกลับไปย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ ใกล้ ๆ ช่อง 7HD นี่เอง นั่นคือ สี่เเยกสะพานควาย ในอดีตเป็นย่านที่ผู้คนขวักไขว่มาก ย่านนี้มีทั้งห้างสรรพสินค้า มีทั้งโรงภาพยนตร์ ภาพในอดีตต่างจากปัจจุบันอย่างไร ติดตามได้ในภาพเก่าเล่าเรื่อง วันนี้เสนอเป็นตอนแรก ภาพของผู้คนเดินขวักไขว่ข้ามถนนบนทางม้าลาย ฉากหลังเป็นอาคารพาณิชย์ที่มีร้านรวงเรียงเเถว ห้างทองขนาดใหญ่ตั้งอยู่เเทบทุกหัวมุมถนน ภาพของความเจริญ ย่านเศรษฐกิจในห้วงปี 2521-2522 สี่แยกสะพานควาย วิถีชีวิตของผู้คนในสมัยนั้น ผู้ชายมักนิยมนุ่งกางเกงยีนส์ หรือกางเกงขาม้า ผู้หญิงนุ่งผ้าถุง หรือ ชุดตัดเย็บจากห้องเสื้อ เเทบไม่ค่อยเห็นใครนุ่งกางเกงขาสั้นออกนอกบ้าน ถ้าไม่ใช่นักเรียนหรือเด็ก ๆ ส่วนการจราจรค่อนข้างหนาเเน่น ติดเครื่องปล่อยควันโขมงจากท่อไอเสีย เเม้จะฟุ้งกระจายไปในอากาศ เเต่พื้นถนนเเละทางเท้ากลับเเลดูสะอาดตา มีระเบียบเรียบร้อย ความสะอาดที่วัดถึงความเจริญเช่นนี้ ก็ด้วยพนักงานกวาดถนนในชุดซาฟารี กำลังทำหน้าที่กันแข็งขัน จากย่านเศรษฐกิจเดิม ยิ่งทวีความพลุกพล่านมากขึ้นไปอีก เมื่อห้างสรรพสินค้าเมอรี่คิงส์เปิดให้บริการ เมื่อปี 2528 ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากแยกสะพานควาย เพียง 100 เมตร นับได้ว่า เป็นห้างสรรพสินค้าที่ทันสมัยในเวลานั้น มีผู้คนพากันไปจับจ่ายเลือกซื้อสินค้าจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องใช้ไม้สอย เครื่องครัวเรือน ทำให้สี่แยกสะพานควาย กลายเป็นศูนย์กลาง การจับจ่ายใช้สอย ของคนกรุง สี่แยกสะพานควาย กลายเป็นทำเลทองสำหรับนักลงทุน เมื่อรถไฟฟ้าเปิดดำเนินการ เมื่อปีพุทธศักราช 2542 ไม่นานห้างสรรพสินค้าเมอรี่คิงส์ ปิดตัวลง ช่วงเวลา 3 ปีต่อมา หรือเมื่อปี 2545 กระทั่งปี 2563 ห้างสรรพสินค้าเมอรี่คิงส์ที่หลับใหลไปเกือบ 2 ทศวรรษ ก็เป็นอันถูกทุบทิ้ง เปลี่ยนเป็นโครงการอาคารสำนักงานขนาดใหญ่ พลิกโฉมย่านที่เคยรุ่งโรจน์และอับเฉา ให้กลับมาเฉิดฉายไฉไลอีกครา แม้ตึกรามบ้านช่องจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่สี่แยกสะพานควาย ก็ยังทิ้งร่องรอยความทรงจำ ผ่านรูปทรงตัวอาคารห้างร้าน ฝั่งตรงข้ามห้างสรรพสินค้าเมอรี่คิงส์เดิม โรงภาพยนตร์เก่าที่ยังเปิดให้บริการเเห่งสุดท้าย แม่ค้าวัยดึกยังคงจดจำเรื่องราวได้อย่างชัดเจน ถึงภาพศิวิไลของย่านนี้ ภาพของผู้คนที่รีบเร่งเดินข้ามทางม้าลาย ภาพของรถราติดขัดรอสัญญาณไฟจราจร ภาพของแม่ค้าที่หยิบยื่นสินค้าให้คนซื้อ ทั้งหมดยังคงหมุนเวียน ดูเหมือนมีเพียงกาลเวลาเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงไป เปลี่ยนแปลงแค่กาลเวลา แต่ความทรงจำของทุกคนยังคงเดิม