กล้าลองกล้าลุย : ไม้กวาดบ้านราวปลา อาชีพเสริมในป่ายางพารา ตอน 2
วันที่ 28 มี.ค. 2566 เวลา 07:24 น.
สนามข่าว 7 สี - วันนี้ไปดูขั้นตอนของการแปรรูปดอกหญ้า ให้กลายเป็นไม้กวาดคุณภาพดีกันต่อ ไปติดตามชมพร้อมกัน ในกล้าลองกล้าลุย วันนี้ กล้าลองกล้าลุย เรายังอยู่ที่บ้านราวปลา ในตำบลทุ่งหว้า จังหวัดสตูล พร้อมกับชาวบ้านที่ใช้ช่วงเวลาว่างระหว่างรอกรีดยางพารา เข้ามาหาดอกไม้กวาดบนควน นำโดย พี่แต พี่ไร และพี่ทีป ยึดอาชีพทำไม้กวาดดอกหญ้า ภูมิปัญญาท้องถิ่นกันมานานหลายสิบปี วันนี้เราหากันอยู่ครึ่งค่อนวัน ตอนนี้ได้เวลาเอาดอกไม้กวาดไปแปรรูปต่อที่บ้านกันแล้ว จากควนลงไปที่รถ ระยะทางไกลไม่ใช่เล่น เป็นงานเรียกเหงื่อใช้ได้เลย ไม้กวาดดอกหญ้าของบ้านราวปลา ขึ้นชื่อเรื่องความแข็งแรง และความสวยงามที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งงานแรกที่ผมต้องลงมือทำต่อหลังจากตากดอกไม้กวาดไว้หลายวันจนแห้งสนิทแล้ว คืองานนี้ ปุยดอก หรือ ละอองเกสรของดอกหญ้าไม้กวาด มันมีขนาดเล็กมาก ถ้าไม่แห้งสนิทดีก็จะต้องใช้แรงตีให้หนักหน่อย งานนี้โดนละอองเกสรพัดเข้าตัวแบบเต็ม ๆ คนที่มาทำหน้าที่นี้จึงต้องอดทนให้มาก เพราะมันจะมีส่วนแหลม ๆ ทิ่มตามตัว ทำให้คัน และระคายเคืองสุด ๆ ดอกหญ้าไม้กวาดที่ตีเอาเกสรออกแล้ว ราคาจะขยับขึ้นมา จากเดิม 30 บาทต่อ 100 ก้าน เป็น 50 บาทต่อ 100 ก้าน งานแปรรูปให้กลายเป็นไม้กวาดคุณภาพจะใช้คนแรงดีและแรงเยอะมาทำ เพราะต้องแบ่งเป็นกำ แล้วมัดให้แน่นทุกจุด ซึ่งกว่าจะทำเสร็จแต่ละด้ามใช้เวลาเป็นชั่วโมง ๆ เอกลักษณ์ของไม้กวาดบ้านราวปลา คือ ใช้ทุกส่วนของดอกไม้กวาดให้เป็นประโยชน์ ด้ามจับก็ใช้ก้านมารวบรวม และมัดให้ได้ขนาดที่พอดี พี่แต พี่ไร และพี่ทีป รับประกันความทนทาน ใช้นานเป็นปี ๆ ขายปลีกอยู่ที่อันละ 60 บาท แต่ถ้าราคาขายส่งก็จะถูกลงมาหน่อย ฝากอุดหนุนสินค้าของชาวบ้านด้วย